%0 Journal Article %T بررسی نحوۀ گسترش فیزیکی شهر ارومیه با استفاده از مدل های کمی %J پژوهشهای جغرافیای انسانی %I دانشگاه تهران %Z 2008-6296 %A عابدینی, اصغر %A مصیب زاده, علی %A شکرانی, مهسا %D 2015 %\ 09/23/2015 %V 47 %N 3 %P 411-422 %! بررسی نحوۀ گسترش فیزیکی شهر ارومیه با استفاده از مدل های کمی %K ارومیه %K توسعة اسپرال %K زمین‌های کشاورزی %K فرم شهری %K مدل‌های کمی %R 10.22059/jhgr.2015.51278 %X رشد ناموزون، گسترش افقی و پراکنده‌رویی­ در شهرها، از جمله مسائل و موضوع‌های مهم در سطح جهانی و شهرهای امروزی است که سبب تخریب و از بین­رفتن باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی اطراف شهرها و تبعات منفی دیگری شده و اهمیت هدایت آگاهانه و کنترل گسترش شهرها را دوچندان کرده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی چگونگی توسعة فیزیکی شهر ارومیه در چندین دهة اخیر است. بدین­ترتیب، مشخص می‌شود آیا این توسعه در راستای رسیدن به پایداری است یا گسترش این روند به ناپایداری هرچه بیشتر می­انجامد.در این پژوهش، از روش­های مختلفی از جمله رویکرد تاریخی، توصیفی- تحلیلی و عملی به کمک مدل آنتروپی شانون و مدل هلدرن بهره گرفته شده است. نتایج نشان می‌دهد روند رشد و گسترش شهر ارومیه در سه دهة گذشته به ناپایداری­ها دامن زده و متناسب با نیازهای جمعیتی شهر نبوده است؛ به‌طوری‌که 9/69 درصد از رشد شهر، ناشی از افزایش جمعیت و 1/30 درصد آن ناشی از گسترش اسپرال و ناموزون شهری بوده است که فراتر از نیازهای جمعیتی است. این نبود تناسب سبب دست‌اندازی به زمین‌های حاصلخیز کشاورزی اطراف شهر شده است. بدین­ترتیب، حراست از زمین­های حاصلخیز طبیعی و حفظ آن، اتخاذ رویکردهایی مناسب برای مقابله با این فرایند و حرکت به‌سوی یکپارچگی و فشردگی شهری ضروری به‌نظر می­رسد. %U https://jhgr.ut.ac.ir/article_51278_71857959b3f26dccf33036cfd4c60ed3.pdf