%0 Journal Article %T عوامل خارجی مؤثر بر توسعه‌نیافتگی روابط ایران و گرجستان %J پژوهشهای جغرافیای انسانی %I دانشگاه تهران %Z 2008-6296 %A کولایی, الهه %A رضائی, مسعود %D 2017 %\ 12/22/2017 %V 49 %N 4 %P 935-950 %! عوامل خارجی مؤثر بر توسعه‌نیافتگی روابط ایران و گرجستان %K اسرائیل %K آمریکا %K انرژی %K ایران %K ترکیه %K روسیه %K قفقاز جنوبی %K گرجستان %R 10.22059/jhgr.2017.61887 %X پس از فروپاشی شوروی، به‌دلایل مختلف و از جمله نبود مرز مشترک میان دو کشور، وزن اندک گرجستان در عرصۀ منطقه‌ای و نیز بی‌علاقگی ج. ا. ایران به ارتباط با این کشور، روابط ایران با گرجستان پیشرفتی نداشت و اولویتی در سیاست خارجی ایران نیافت. در چند سال اخیر، به‌ویژه پس از حملۀ نظامی سنگین روسیه به گرجستان در اوت 2008 و برقراری رژیم لغو روادید میان دو کشور در نوامبر 2010، سطح مناسبات دوجانبۀ تهران-تفلیس ارتقا یافت. همین تحول در توسعۀ روابط میان دو کشور نیز، تا حدودی به عوامل بیرونی و پاسخ گرجستان به کم‌توجهی غرب بود و به فهم ضرورت گسترش روابط تفلیس با تهران ارتباطی نداشت. بر این اساس، بازیگرانی مانند روسیه، آمریکا، ترکیه و همچنین اسراییل، به‌گونه‌ای متفاوت بر روابط دوجانبۀ تهران-تفلیس اثرگذار بوده‌اند. هرچند این کشور جایگاه مهمی در سیاست منطقه‌ای ایران نداشته، اما در آینده اهمیت گسترش روابط ایران با گرجستان از جنبه‌های مختلف و به‌ویژه اقتصادی و ملاحظات جغرافیایی تغییر پیدا می­کند. در این راستا، نویسندگان در این نوشتار با رویکردی توصیفی-تحلیلی، بر آن هستند تا با نشان­دادن محدودیت‌ها و نیز موانع موجود (با تمرکز بر عوامل خارجی)، به تبیین نقش‌آفرینی چهار بازیگر یادشده در روابط دوجانبه بپردازند و در پایان، چشم‌انداز همکاری ایران و گرجستان تجزیه و تحلیل می­شود. %U https://jhgr.ut.ac.ir/article_61887_cb7052f6950bd06015f97460347badba.pdf