%0 Journal Article %T ارزیابی سطوح توسعه ‏یافتگی با استفاده از تکنیک‏ های تصمیم‏ گیری چندمعیاره در بخش ‏های استان گیلان %J پژوهشهای جغرافیای انسانی %I دانشگاه تهران %Z 2008-6296 %A مولائی هشجین, نصراله %A علینقی پور, مریم %D 2020 %\ 03/20/2020 %V 52 %N 1 %P 75-87 %! ارزیابی سطوح توسعه ‏یافتگی با استفاده از تکنیک‏ های تصمیم‏ گیری چندمعیاره در بخش ‏های استان گیلان %K استان گیلان توسعة روستایی %K سطوح توسعه‏یافتگی %K تکنیک‏های تصمیم‏گیری چندمعیاره %R 10.22059/jhgr.2018.233904.1007465 %X امروزه، تعیین و شناسایی سطوح توسعه‏یافتگی اصلی مهم در تدوین سیاست‏ها و برنامه‏های توسعه محسوب می‏شود و نتایج آن به‏عنوان راهنمایی سودمند توسط سیاست‏گذاران و برنامه‏ریزان در جهت شناسایی محروم‏ترین و توسعه‏یافته‏ترین مناطق استفاده می‏گردد. در راستای این مهم، ارزیابی سطوح توسعه‏یافتگی بخش‏های استان گیلان لازم و ضروری به‏نظر می‏رسد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و جامعة آماری همة بخش‏های استان گیلان (43 بخش) است که براساس 298 متغیر و 93 شاخص در پنج گروه شاخص ترکیبی (محیطی- اکولوژیک، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، نهادی، و کالبدی) رتبه‏بندی شده‏اند. شاخص‏های موردمطالعه با استفاده از آخرین داده‏های موجود سرشماری نفوس و مسکن سال 1390 استان گیلان جمع‏آوری، با روش تقسیم بر میانگین استاندارد، با بهره‏گیری از مدل مؤلفة اصلی هم‏وزن، و سپس با استفاده از روش‏های تاکسنومی ‏عددی، تحلیل خوشه‏ای، تحلیل سلسله‏مراتبی، تاپسیس، موریس، و تحلیل شبکه رتبه‏بندی شده‏اند و با تحلیل نتایج بخش‏های استان در پنج گروه توسعه‏یافتگی بالا (10 بخش)، توسعه‏یافتگی متوسط (7 بخش)، گذار به توسعه‏یافتگی (8 بخش)، محروم (9 بخش)، و محرومیت شدید (9 بخش) سطح‏بندی شده‏اند و جایگاه هر یک از بخش‏ها در سطوح توسعه با بهره‏گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی مشخص شده است. درنهایت، با مقایسة سطوح توسعه‏یافتگی در سال‏های 1385 و 1390 نشان داده شده است در طی این دورة پنج‏ساله از تعداد بخش‏های موجود در سطوح محرومیت شدید و محروم کاسته و به تعداد بخش‏های موجود در سطح بالای توسعه‏یافتگی افزوده شده است. %U https://jhgr.ut.ac.ir/article_66149_6c1ae0021031332aa4628ae2b4705e96.pdf