%0 Journal Article %T تبیین جدایی‏ گزینی گروه ‏های شغلی- اجتماعی در سازمان فضایی کلان ‏شهر تهران (از منظر بازساخت نئولیبرالیستی فضا) %J پژوهشهای جغرافیای انسانی %I دانشگاه تهران %Z 2008-6296 %A ایمانی شاملو, جواد %A رفیعیان, مجتبی %A اژدری, ابوالقاسم %D 2022 %\ 04/21/2022 %V 54 %N 2 %P 437-456 %! تبیین جدایی‏ گزینی گروه ‏های شغلی- اجتماعی در سازمان فضایی کلان ‏شهر تهران (از منظر بازساخت نئولیبرالیستی فضا) %K اقتصاد نفتی %K جدایی ‏گزینی فضایی %K جهانی‏ شدن %K کلان‏شهر تهران %K مناسبات سرمایه‏ داری %R 10.22059/jhgr.2020.258095.1007703 %X تحولات فضاهای شهری تحت ‏تأثیر مستقیم و غیرمستقیم مؤلفه‏ هایی نظیر سیاست (قدرت)، اقتصاد، و اجتماع قرار دارد. وجود مکاتبی نظیر مکتب اقتصاد سیاسی فضا و جهانی ‏شدن به ‏عنوان خوانش خاصی از مکتب اقتصاد سیاسی فضا مؤید این مطلب است. جهانی‏ شدن معتقد بر تسلط سیاست بازاریابی نئولیبرالیسم بر ابعاد وسیعی از جهان است که آثار آن قابل پیگیری در سازمان فضایی شهرهاست و می ‏تواند آن‏ را دستخوش تحولاتی کند؛ وجود روابط نابرابر و تقسیم شهر به دو قطب فقیرنشین و ثروتمندنشین و افزایش فاصلة روزافزون آن‏ها بخشی از آثار نئولیبرالیسم در قامت شهر است که این امر در فضاهای شهری کشورهای جنوب (تأمین ‏کنندة مواد خام از جمله نفت) شدت بیشتری دارد. حال با توجه به اینکه کشور ایران با اتکا به اقتصاد نفت ارتباط تنگاتنگی با نظام سرمایه‏ داری جهانی پیدا کرده است، بررسی میزان جدایی‏ گزینی فضایی کلان‏شهر تهران هدف اصلی پژوهش حاضر است و این موضوع از طریق بررسی پراکنش گروه‏ های مختلف شغلی در سطح کلان‏شهر تهران انجام پذیرفته است و سؤال این است که الگوی توزیع گروه‏های اجتماعی- شغلی در جریان بازساخت نئولیبرالیستی فضا در سطح کلان‏شهر تهران چگونه است؟ فرض آن است که توزیع طبقات بالا و پایین شغلی-اجتماعی در سطح کلان‏شهر تهران به ‏صورت قطبی اتفاق افتاده است. بدین منظور، از رویکرد کمی و تحلیل توصیفی–تبیینی بهره گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که در نظام بازساخت فضایی کلان‏شهر تهران تمرکز طبقه‏ های بالا و پایین اجتماعی- شغلی به میزان معناداری به ‏ترتیب در شمال و جنوب تهران شکل گرفته است که از این موضوع می ‏توان با نام «شکاف فضایی کلان‏شهر تهران» یاد کرد. %U https://jhgr.ut.ac.ir/article_75052_83a4d9c572527f4d079895c6d1b2f7e8.pdf