TY - JOUR ID - 24440 TI - برنامه ریزی تعاملی گردشگری روستایی با رهیافت ارزیابی مشارکتی روستاییT مورد مطالعه روستای وکیل آباد «سردابه» JO - پژوهشهای جغرافیای انسانی JA - JHGR LA - fa SN - 2008-6296 AU - طالب, مهدی AU - میرزایی, حسین AD - استاد گروه جامعه شناسی توسعه روستایی دانشگاه تهران AD - استادیار گروه جامعه شناسی توسعه روستایی دانشگاه تهران Y1 - 2010 PY - 2010 VL - 42 IS - 1 SP - 19 EP - 34 KW - برنامه ریزی تعاملی KW - رهیافت ارزیابی مشارکتی KW - گردشگری روستایی KW - وکیل آباد. DO - N2 - گردشگری روستایی یکی از زمینه‌های نسبتاً تازه در توسعه روستایی است که می‌تواند فرصت‌ها و امکاناتی را به ویژه برای اشتغال و درآمد روستایی فراهم سازد و نقش مؤثری در احیاء و نوسازی نواحی روستایی ایفا کند. نقش و اهمیت گردشگری در فرایند توسعه روستایی در بسیاری از کشورها به اثبات رسیده است. هم اکنون گردشگری روستایی به عنوان صنعت بالقوه پایداری قلمداد می‌شود. توجه به این امر مهم در برنامه‌ها و طرح های توسعه روستایی به ویژه طرح‌های محلی اهمیت زیادی را طلب می کند. گردشگری روستایی امروزه یکی از مردمی‌ترین اشکال گردشگری محسوب می‌شود(پاپلی یزدی، 1385، 201). جاذبه‌ها، امکانات و قابلیت‌های توسعه گردشگری در نواحی روستایی کشور ما بسیار متنوع و گسترده است. تاکنون این جاذبه‌ها چندان شناخته و معرفی نشده و بهره‌برداری‌های لازم از آن‌ها به عمل نیامده است. گردشگری در فرآیند برنامه‌ریزی توسعه‌روستایی اهمیت بسزایی دارد. لذا توجه به این امر در برنامه‌ها و طرح‌های توسعه روستایی به ویژه طرح‌های محلی پیش از پیش احساس می‌شود. با در نظر گرفتن مشکلات فراوان پیش روی توسعه و پیشرفت روستای وکیل‌آباد و بعضاً کمبود پتانسیل‌های لازم در جهت توسعه بخش کشاروزی به دلیل تقطیع اراضی و کوهستانی بودن منطقه و مهاجرت روستائیان و بیکاری، گردشگری روستایی می‌تواند نقش مؤثری در رونق بخشیدن به جامعه و اقتصاد روستایی ایفا نموده و گام مؤثری در جهت توسعه پایدار روستایی محسوب گردد. UR - https://jhgr.ut.ac.ir/article_24440.html L1 - https://jhgr.ut.ac.ir/article_24440_1b533de42b495aadf8cae407e573aba6.pdf ER -