تحلیل شاخص پایداری در بین کشورهای آسیایی

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز

2 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران

چکیده

برای توسعۀ پایدار منطقه‌ای، فرمول واحدی برای تمام کشورها به­دست نیامده است و در هر کشور باید با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شرایط اکولوژیکی، معیارهای خاص توسعۀ پایدار را شناسایی کرد. شناخت مؤلفه‌ها، شاخص‌ها و نماگرهای برخورداری، در گرو شناخت هرچه بهتر شاخص‌های توسعه است؛ زیرا شاخص‌ها نه‌تنها ابزاری برای اندازه‌گیری هستند، بلکه راهنمایی برای چگونگی درک مفهوم توسعۀ پایدار نیز قلمداد می‌شوند و انتخاب و تعیین دقیق آن‌ها در امر توسعه و محرومیت و اینکه آیا وضعیت توسعه‌یافتگی پایدار یا ناپایدار است، یکی از مراحل اساسی در برنامه‌ریزی توسعۀ شهری است؛ بنابراین، شاخص­ها یکی از اجزای ضروری برای ارزیابی کلی میزان پیشرفت به‌سوی توسعۀ پایدار به­شمار می­روند. پژوهش حاضر، با استفاده از 32 شاخص، توسعۀ پایدار را در میان کشورهای آسیایی تحلیل می­کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و در آن، از تکنیک چندمعیاره (تاپسیس) برای سطح‌بندی کشورهای آسیایی مورد مطالعه استفاده شده است. نتایج به­کارگیری تکنیک تاپسیس نشان می­دهد در بین سال‌های 1385، 1387، 1389 و 1391 کشورهای نپال، کامبوج و بوتان در رتبه‌های نخست قرار دارند و در همین سال‌ها، کشورهایی مانند ترکمنستان، عراق، فلسطین اشغالی، اردن و سوریه، ناپایدار به­شمار می­روند. در حالت کلی طی سال­های مورد ارزیابی برخورداری‌ کشورها از لحاظ شاخص‌ های مورد سنجش محسوس بوده و تغییر خاصی در آن‌ها از سال 1385 تا 1391صورت نگرفته است و بیانگر ناپداری نسبتا بالای کشورها از بّعد شاخص پایداری می­باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Analysis of Sustainability index among Asian countries

نویسندگان [English]

  • Azita Rajabi 1
  • Nobakht Sobhani 2
1
2
چکیده [English]

Abstract
Single formula for sustainable development for all countries in the region has been accomplished and each country should pay attention to the social, economic, cultural and ecological conditions, the following specific criteria for sustainable development. Undoubtedly, understanding the components, criteria and indicators have better understanding of the development is at stake. Because the parameters are not only a tool to measure, but as a guide to how the concept of sustainable development is considered to be and the determination of their exact development and underdevelopment And whether the development, stability or instability of the show, one of the essential steps in the planning of urban development. Therefore, a mandatory component of the overall assessment of progress towards sustainable development.This study analyzes the sustainability index among Asian countries with 32 indicators has been developed. Multi Criteria used by analytical techniques(TOPSIS) for Regionalization Asian countries studied have been used. Progenies of TOPSIS technique reflects the fact that in the years 2006, 2008, 2010 and 2012 the countries of Nepal, Bhutan, Cambodia, and ranks first among countries are discussed In the years studied countries like Turkmenistan, Iraq, Palestine, Jordan and Syria have been part of the unstable countries. Although Turkey is ranked last in 2010 and was considered one of the unstable countries in 2012 could climb to 26th place And be in a better position compared to2010.
Introduction
Most generally accepted approach for measuring sustainability and sustainable development, deployment and indicators represent them. Because the index is not only a tool to measure, but as a guide to how to understand the concept of sustainable development is also considered to be. However, the code can be a powerful tool for policy and sustainability indicators provide information on the countries and organizations in the public relations executive in fields such as improving the environmental, economic, social and technological
Methodology
According to our research approach, research, "Application Development" and the methods employed "analytic" is. The data were collected by using a library of different sources, which includes 32 indicators (Table1) is.The population of this study, all but one of the two Asian countries Asian countries is not calculated because of incomplete information In this comparison is calculated at approximately 42 Asian countries(Figure 3). In order to assess the level of each of the countries in connection with the scales of the TOPSIS model is used. Finally, in order to map and classify each of the countries of GIS software is used.
Results and discussion
TOPSIS technique results in 2006 showed that among Asian countries with a score of Cambodia (0.65722) in the first place, Nepal underprivileged (0.6535) and Bhutan in second place with a score of (0.5857) are in third place. On the other hand, Syria, Turkmenistan and Iraq, respectively, points (0.2078) (0.1986) and (0.1834), the lowest ranking among Asian countries in terms of indicators of sustainable development are.In 2008, the countries of Nepal, Bhutan, Cambodia, and the points (0.69035), (0.682257 and 0.613848) were in first place among countries. Countries that are in last place in terms of stability, Jordan, Iraq and Turkmenistan are as unstable countries in the world have been evaluated.Based on the results of TOPSIS technique among Asian countries in 2010, Nepal ranks first with a score of 0.7044, and 0.6228 in Cambodia and Bhutan to the points 0.0.6796 second and third.In the same year, Jordan, Iraq and Turkey to the rating 0.2079, 0.1970 and 0.1742 in last place among Asian countries. In 2012, the results based on TOPSIS technique suggests that Kambvch, Nepal and Bhutan in the first place to third allocated Among countries in terms of stability and balance among Asian countries are known.Also among the countries that are considered to be part of the unstable countries of Jordan, Iraq and Turkmenistan cited In the same year, countries such as Syria, Turkmenistan and Iraq, respectively, rated 0.2078, 0.1986 and 0.1834 have been obtained and the study done at the last rank with TOPSIS technique is supposed Cambodia, Nepal and Bhutan in 1385, first among the 42 countries studied have won
Conclusion

The study done using TOPSIS technique is supposed Cambodia, Nepal and Bhutan in 2006, ranks first among the 42 countries studied have earned in the same year, countries such as Syria, Turkmenistan and Iraq, respectively, rated 0.2078, 0.1986 and 0.1834 to business and were in last place. In 2008 Nepal countries with a score of (0.6903) Ranked first, Cambodia with the underprivileged (0.6822) and butane with underprivileged (0.6138) ranked first and they have been able to maintain its position among the countries considered.On the other hand countries like Jordan, Iraq and Turkmenistan are known as the most deprived countries. Therefore, the comparison between the years (2006 and 2008) can be downloaded to an improvement in the situation in these countries has been compared to 2006. The impact of indicators of sustainable development countries in 2008 show that the countries of Nepal, Cambodia and Bhutan would have been able to devote themselves to the first place and in good condition to take. While Turkey from rank 31 in 2008 to position 42 in 2010 and dropped to last place allocated And Jordan and Iraq have been in a very disadvantaged position 40 and 41 have been accounted for. In general, this year (2008) there have been certain changes compared to 2010. Finally, by looking at these countries in 2012 reflects the fact that the countries (Nepal, Cambodia and Bhutan) have won first place in the same year and be in a better relative to other countries And Jordan, Turkey and Iraq, as in previous years (2006, 2008 and 2010) in very poor condition and in a state of chaos to take their place..
Keywords: Index , Development , Sustainable Development, Asia

کلیدواژه‌ها [English]

  • index
  • development
  • Sustainable
  • Asia
اصغرپور، محمدجواد، 1385، تصمیم­گیری چندمعیاره، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
آزاد ارمکی، تقی، مبارکی، مهدی و زهره شهبازی، 1391، بررسی و شناسایی شاخص‌های کاربردی توسعۀ اجتماعی، فصلنامة مطالعات توسعۀ اجتماعی- فرهنگی، سال اول، شمارة 1، صص 7- 30.
بختیاری، صادق، دهقانی­زاده، مجید و سیدمجتبی حسین­پور، 1385، بررسی جایگاه استان‌های کشور از منظر شاخص توسعۀ انسانی، مجلة دانش و توسعه، شمارة 19، صص 11-39.
پوراصغر سنگاچین، فرزام، صالحی، اسماعیل و محمدرضا مثنوی، 1389، مقایسة تطبیقی- تحلیلی روش‌های سنجش توسعة پایدار، پژوهش‌های محیط‌زیست، سال اول، شمارة 1، صص 67- 82.
پورطاهری، مهدی و محمدرضا نقوی، 1391، توسعه کالبدی سکونتگاه های روستایی با رویکرد توسعه پایدار (مفاهیم، نظریه­ها، راهبردها) مسکن و محیط روستا، شماره 137، صص 70-53.
تقوایی، مسعود و مریم صالحی، 1392، سنجش سطوح توسعه‌یافتگی شهرستان­های استان همدان (با تأکید بر رویکرد تحلیل منطقه‌ای)، برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال سوم، شمارة 11، صص 19- 30.
حاجی‌نژاد، علی، عسگری، علی و محمود محمودی، 1389، سنجش پایداری سکونتگاه‌های روستایی با استفاده از سیستم‌های هوشنمد (منطق فازی)، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، شمارۀ 15، صص 225- 246.
حسین­زاده دلیر، کریم، 1380، برنامه‌ریزی ناحیه‌ای، سمت، تهران.
حکمت­نیا، حسن و میرنجف موسوی، 1390، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و ناحیه‌ای، انتشارات علم نوین، تهران.
خسروبیگی، رضا، شایان، حمید، سجاسی قیداری، حمدالله و طاهره صادقلو، 1390، سنجش و ارزیابی پایداری در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک تصمیم­گیری چندمتغیرۀ فازی- تاپسیس، پژوهش‌های روستایی، سال دوم، شمارۀ 1، صص 151- 185.
داداش­پور، هاشم، علیزاده، بهرام و بهاره مدنی، 1390، بررسی و تحلیل روند توسعه‌یافتگی و نابرابری­های فضایی در شهرستان­های استان آذربایجان غربی، مجلۀ علوم اجتماعی، شمارۀ 53، صص 173- 207.
دهقانی‌زاده، مجید و حجت فلاح، 1387، بررسی و تحلیل جایگاه استان‌های کشور به­لحاظ شاخص‌های بخش صنعت و معدن (با تأکید بر استان یزد)، دوفصلنامۀ برنامه و بودجه، شمارۀ 107، صص 127- 152.
دیوسالار، اسداله، فنی، زهره، فرهودی، رحمت­اله و صادق برزگر، 1393، روش­شناسی انتخاب شاخص­های سنجش پایداری در شهرهای کوچک با تأکید بر استان مازندران، فصلنامۀ برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال چهارم، شمارۀ 16، صص 17- 32.
رحیمی، حسین، 1383، مقدمه‌ای بر جغرافیا و توسعۀ پایدار، نشر اقلیدس، مشهد.
سپهوند، رضا و محسن عارف­نژاد، 1392، اولویت­بندی شاخص‌های توسعۀ پایدار شهری با رویکرد تجزیه و تحلیل سلسله­مراتبی گروهی (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان)، فصلنامۀ مطالعات برنامه‌ریزی شهری، سال اول، شمارۀ 1، صص 43- 59.
سرائی، حسین، سرخ­کمال، کبری، بیرانوندزاده، مریم و منصور مهینی­زاده، 1390، ارزیابی وضعیت توسعه‌یافتگی استان‌های کشوری با استفاده از تکنیک‌های لاجیت و پروبیت، فصلنامۀ علمی- پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، سال سوم، شمارۀ 3، صص 79- 92.
شالی، محمد و محمدتقی رضویان، 1389، نابرابری‌های منطقه‌ای در استان آذربایجان شرقی با استفاده از روش تاکسونومی و خوشه­بندی، نشریۀ تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال چهاردهم، شمارۀ 17، صص 25- 40.
شکویی، حسین، 1385، دیدگاه‌های نو در جغرافیای شهری، انتشارات سمت، تهران.
ضرابی، اصغر و ابراهیم مولوی، 1388، تحلیل شاخص‌های توسعه در شهرستان‌های استان همدان، آمایش محیط، شمارۀ 5، صص 19- 30.
طیفوری، وحید و صادق اکبری، 1392، بررسی شاخص توسعۀ سرمایه انسانی ایران 1390 با تأکید بر استان گیلان، همایش تحلیل یافته‌های سرشماری نفوس و مسکن، 5 و 6 آذرماه، صص 1- 12.
عامری سیاهوئی، حمیدرضا، رستم گورانی، ابراهیم و مریم بیرانوندزاده، 1390، سنجش درجۀ پایداری و توسعۀ روستایی در بخش شهاب شهرستان قشم، نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، سال سوم، شمارۀ 4، صص 159- 177.
فرید، یداله، 1375، جغرافیا و شهرنشینی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
کلانتری، صمد و محمد گنجی، 1384، شاخص‌های توسعۀ اجتماعی و اقتصادی در ایران، مجلۀ اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شمارۀ 211- 212، صص 146- 161.
مجتهدزاده، غلامحسین، 1379، معنی و مفهوم توسعۀ پایدار در مناطق شهری، کتاب مجموعه­مقالات اولین سمینار مدیریت توسعۀ پایدار در نواحی شهری، شهرداری تبریز، تبریز.
محمدی، جمال، عبدلی، اصغر و محمد فتحی بیرانوند، 1391، بررسی سطح توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان لرستان به­تفکیک بخش‌های مسکن و خدمات رفاهی- زیربنایی، کشاورزی و صنعت، نشریة تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال دوازدهم، شمارة 25، صص 127- 150.
مختاری ملک­آبادی، رضا، مرصوصی، نفیسه، حسینی، سیدعلی و محمد غلامی، 1393، سنجش و ارزیابی شاخص‌های پایداری اجتماعی- فرهنگی در شهرهای استخراجی (مطالعة موردی: شهر استخراجی عسلویه)، مجلة پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال پنجم، شمارة 19، صص 91- 110.
ملکی، سعید و حجت شیخی، 1388، تحلیل و طبقه‌بندی شاخص‌ها و تعیین اولویت‌های توسعه در استان‌های کشور با استفاده از روش تحلیل عاملی و تحلیل طبقه‌ای، نشریة جغرافیا و برنامه‌ریزی، سال چهاردهم، شمارة 29، صص 61- 85.
ملکی، سعید، 1390، سنجش توسعۀ پایدار در نواحی شهری با استفاده از تکنیک­های برنامه‌ریزی (نمونة موردی: شهر ایلام)، جغرافیا و توسعه، شمارة 21، صص 117- 136.
منصوری دانشور، محمدرضا و لیلا رحمتی، 1390، کاربرد تحلیل عاملی در سطح­بندی شاخص‌های توسعه‌یافتگی برای شهرستان‌های استان خراسان رضوی، مجلة طاق، شمارة 54-55، صص 50- 57.
موسوی، میرنجف، 1382، سنجش درجة توسعه‌یافتگی نواحی ایران، پایان­نامة کارشناسی ارشد جغرافیا، دانشگاه یزد، یزد.
 
Ameri Syahoei, H., Rostam Gourani, E. and Beyranvandzadeh, M., 2011, Measuring the Degree of Sustainability and Rural Development in the Island City Meteorites, New Research Approaches in Human Geography, Vol. 3, No. 4, PP. 53-177. (In Persian)
 
Asgharpour, M., 2006, Multi-Criteria Decision, Publications of Tehran University, Tehran. (In Persian)
PourTaheri, M and Mohammad Reza N., 2012, Physical Development of Rural Settlements with Sustainable Development Approach (Concepts, theories, strategies), Housing and rural environment, Vol. 137, No. 31, PP. 159-177. (In Persian)
 
Azad Armaki, T., Mubaraki, M. and Shahbazi, Z., 2012, Explore and Identify Indicators of Social Development Application, Journal of Development Studies, Socio-Cultural, Vol. 1, No. 1, PP. 7-30. (In Persian)
 
Bakhtiari, S., Dehghanizadeh, M. and Hosseinpour, M., 2006, Check the Status of the Country in Terms of Human Development Index, Journal of Knowledge and Development, No. 19, PP. 11-39. (In Persian)
 
Dadashpour, H., Alizadeh B. and Madani, B., 2011, Examining and Analyzing the Development Trends and Spatial Inequalities in the Counties of the West Azerbaijan. Journal of Social Sciences, Vol. 1, No. 53, PP.173-207. (In Persian)
 
Dehghanizadeh, M. and Fallah, H., 2008, Analyzing Iran’s Provincial Status regarding Mine & Industry Sector’s Indicators: Emphasizing Yazd Province, The Journal of Planning and Budgeting, No. 107, PP. 127-152. (In Persian)
 
Divsalar A., fanni, Z., Farhoudi, R. and Barzegar, S., 2014, Selection Criteria Methodology for Measuring Sustainability in Small Towns, with Emphasis on the Province, Regional Planning Journal, Vol. 4, No. 16, PP. 17-32. (In Persian)
 
Frazier, J. G., 1997, Sustainable Development: Modern Elixir or Sack Dress, Environmental Conservation, Vol. 24, No. 2, PP. 182-193.
 
Hadder, R., 2000, Development Geography, Routledge, London and New York.
 
Hajinejad, A., Asgari, A. and Mahmoudi, M., 2010, Assess the Sustainability of Rural Settlements Using Intelligent Systems (Fuzzy Logic), Journal of Geography and Regional Development, No. 15, PP. 225-246. (In Persian)
 
Hekmatnia, H. and Moussavi, M. N., 2011, Model Application in Geography with Emphasis on Urban and Regional Planning, new Publications, Tehran. (In Persian)
 
Hosseinzadeh Dalir, K., 2008, RegionalPlanning, Samt, Tehran. (In Persian)
 
http://www.ssfindex.com/
 
Joao Oliveria, S., Manuela., M. and Manuel Ferreira, C., 2001, A Multivariate Methodology to Uncover Regional Disparities: A Contribution to Improve European Union and Governmental Decisions, Departamento de Mathematical. Faculdade de Ciencias e Tecnologia – U.N.L, Lisbon, Portugal.
 
Kalantari, S. and Ganji, M., 2005, Indicators of Social and Economic Development in Iran, Journal of Political Information-economic, No. 211-212, PP. 146-161. (In Persian)
 
Kee, P. and de Haan, M., 2007, Accounting for Sustainable Development, Division of Macroeconomic Statistics and Dissemination Development and Support Department, Statistics Netherlands.
 
Khosrobeygi, R., Shayan, H., Sojassi Gheidari, H. and Sadeqlu, T., 2011, Assessment and Evaluation of Sustainability in Rural Areas: Using TOPSIS- FUZZY Multi- criteria Decision Making Technique, Rural Research, Vol. 2, No. 1, PP. 151-185. (In Persian)
 
Mabogunje, A. L., & Misra, R. P., 1989, Towse’e-ye mantaqei: Ravešhā-ye now
[Regional development alternatives international perspectives] (Mokhber, A.Trans.). Tehran, Iran: Sāzman-e Barnāme va Budje/Plan and Budget Organization.
 
Malaki, S., 2011, The Measurement of Sustainable Development in Urban Areas Using Programming Techniques (Case Study: Ilam), Geography and Development, No. 21, PP. 136-117. (In Persian)
 
Maleki, S. and Sheikhm H., 2009, AnalysisandClassification ofIndicators andIdentify Priorities forDevelopmentin the RegionUsingFactor Analysis andStratifiedAnalysis, Journal of Geography and Planning, Vol. 14, No. 29, PP. 85-61. (In Persian)
 
Mansouri Danahvar, M. and Rahmati, L., 2011, The Use of Factor Analysis in the Classification Criteria Developed for the Province of Khorasan, Arch Journal, No. 55-54, PP. 50-57. (In Persian)
 
Martinez, J., 2009, The Use of GIS and Indicators to Monitor Intra-Urban Inequalities: A Case Study in Rosario, Argentina, Habitat International, No. 4, PP. 1-14.
 
Mohammadi, J., Abdoli, A. and Fathi Beyranvand, M., 2012, The evaluate of level of development in lorestan province with separation of services amenities - Economy - Agriculture – Industry, Applied Research of Geographical Sciences, No. 25, PP. 127-150. (In Persian)
 
Mojtahedzadeh, G. H., 2000, Meaning of the Concept of Sustainable Development in Urban Areas, Book of Proceedings of the first Conference on Sustainable Development Management in Urban Areas, Tabriz Municipality,Tabriz. (In Persian)
 
Mokhtari Malekabadi, R., Marsoussi, N., Hosseini, A. and Gholami, M., 2014, Assessing social – cultural sustainability in the extractive cities (Case: extractive city Asalooyeh), Research and Urban Planning, Vol. 5, No. 19, PP. 91-110. (In Persian)
 
Moussavi, M. N., 2003, Measuring the Degree of Development of the Area, Geography, MSc Thesis, University of Yazd, Yazd. (In Persian)
 
Petrakos, G. and Yiannis, S., 2000, Regional Inequalities in Greece, Regional Science, Vol. 79, No. 1, PP. 57-74.
 
Pourasghar, S., Salehi, F. and Masnavi, M. R., 2010, Comparison of Analytical Methods for Assessing Educational, Sustainable Development, Environmental Studies, Vol. 1, No. 1, PP. 67- 82. (In Persian)
 
Rae, M., 2006, Health Inequalities—A Sustainable Development Issue, Public Health, No. 120, PP. 1106–1109.
 
Rahimi, H., 2004, Introduction to Geography and Sustainable Development, Publications of Oghlidos, Mashhad. (In Persian)
 
Rodrigue, J. P., 2009, Sustainable Development, Department of Global Studies and Geography, Hofstra University, New York.
 
Saraei, H., Sorkh Kamal, K., Beyranvandzadeh, M. and Mihanizadeh, M., 2011, Evaluation of Development of the Country Using Logit and Probit Techniques, New Approaches in Human Geography Journal, Vol. 3, No. 3, PP. 79- 92. (In Persian)
 
Sepahvand, R. and Arefnejad, M., 2012, Prioritize Sustainable Urban Development Indicators with a Group of Hierarchical Analysis Approach (Case Study in the City), Studies on Urban Planning, Vol. 1, No. 1, PP. 43-59. (In Persian)
 
Shakoei, H., 2006, New Perspectives in Urban Geography, Publications of Samt, Tehran. (In Persian)
 
Shali, M. and Razavian M. T., 2011, Regional Disparities in East Azerbaijan Province Using Taxonomy and Clustering Method, JOURNAL OF GEOGRAPHICAL SCIENCES, Vol. 14, No. 17, PP. 25-40. (In Persian)
 
Skop, E., 2006, Introduction – Urban Space: The Shape of Inequality, Urban Geography, Vol. 27, No. 5, PP. 393-396.
 
Taghvai, M. and Salehi, M., 2013, Assess the Level of Development in Hamedan Province (With Emphasis on Regional Analysis Approach), regional planning, Vol. 3, No. 11, PP. 19-30. (In Persian)
 
Tayfuri, V. and Akbari, S., 2013, Human Capital Development Index of 2011, emphasized the province, Conference on Population and Housing Census Data Analysis, 5 and 6 December 1392. (In Persian)
 
Todaro, M., 1985, Economic development in the Third World Countries, Translated by Farjadi, G. Tehran: Planning & budget organization Press. (In Persian) در منابع فارسی بیاید
 
Vlahov, D., Galea., S., Gibble, E. and Freudenberg, N., 2005, Perspectives on Urban Health Condition and Population Health, Cadernos de Saude Public, No. 21, PP. 949-957.
 
Farid, Y., 1996, Geography and Urbanization, Publications of Tehran University, Tehran. (In Persian)
 
Yannis, P. and Andriantiatsaholiniaina, L. A., 2001, Sustainability: An Illdefined Concept and its Assessment Using Fuzzy Logic, Ecological Economics, No. 3, PP. 435-456.
 
Zarabi, A. and Mowlavi, A., 2009, Indicators of Development in Hamedan Province, Logistics Environment, No. 5, PP. 51-65. (In Persian)