بررسی اصول و معیارهای مدیریت مطلوب شهری از دیدگاه سه مکتب لیبرالیسم، سوسیالیسم، و اسلام

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه پیام نور، ایران

3 دانش آموخته دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

مدیریت مطلوب شهری موردتوجه بسیاری از کشورهای جهان بوده است؛ این مفهوم ریشه در مکاتب لیبرال و پسامارکسیستی دارد و در پی آن است که از طریق ایجاد فضایی دموکراتیک در یک شهر به افزایش مشارکت همگانی در شهر منجر شود و اگر به شاخص ‏های حکمرانی خوب به مدیریت شهری توجه شود، درنهایت باعث خواهد شد تا شهروندان و مسئولان شهری در  فضایی آزادانه و به دور از هرگونه ابهام و سوء مدیریت به ادارة شهرها بپردازند که نتیجة آن ایجاد شهرهایی با مسئولان پاسخگو و شهروندانی قانون‏مدار خواهد بود. حکمرانی خوب از دو ایدئولوژی سیاسی عمده نشئت گرفته است: دیدگاه نئولیبرالیسم که حداقل دخالت دولت و حداکثر دخالت سازمان بازار را تجویز می‏کند و دیدگاه سوسیال‏دموکراسی که در پی شناخت و بهره‏گیری از کارایی بازار در شرایطی است که بر استانداردهای عدالت اجتماعی و بهبود اقتصادی درازمدت استوار است و به ایجاد زیرساخت‏های سیاسی و نهادی و توانمندی‏های اجتماعی توجه دارد. درنقطة دیگر دیدگاه اسلام هست که با نگاهی جامع‏تر به اصول حکمرانی خوب توجه می‏کند. هدف از این پژوهش بررسی معیارهای مدیریت مطلوب شهری از دیدگاه مکاتب سیاسی است. روش پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی است و جمع‏آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‏ای است. در این تحقیق، با توجه به مقایسة نتایج دیدگاه سه مکتب مدیریت مطلوب شهری، می‏توان بیان کرد که کلیة شاخص‏هایی را که در مکاتب لیبرالیسم و سوسیالیسم برای مدیریت شهری مطلوب ارائه شده اسلام در زمان‏های دور بدان‏ها اشاره کرده است و حتی بسیار جزئی‏تر و کامل‏ تر به شاخص‏ های مطلوب در همة ابعاد توجه داشته است که حتی در قالب عدالت اجتماعی سعی داشته با توجه به جایگاه اجتماعی و درآمد افراد به توزیع امکانات و تسهیلات شهری بین شهروندان توجه داشته باشد. بنابراین، مدیریت شهری مطلوب از دیگاه اسلام نسبت به دو دیدگاه قبلی از جامعیت بیشتری برخودار است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Examining the principles and criteria of optimal urban management from the perspective of three schools of liberalism, socialism and Islam

نویسندگان [English]

  • Abbas Ahmadi 1
  • Mahmood Vasegh 1
  • Hadi Veicy 2
  • Saeid Khatam 3
1 Assistant Professor of Political Geography, University of Tehran
2 Associate professor of political Geography Payame Noor University
3 PhD student in Political Geography, Kish International Campus, University of Tehran
چکیده [English]

extended abstract introduction: Optimal urban management has attracted the attention of many countries around the world. This concept is rooted in liberal and post-Marxist schools and seeks to increase public participation in the city by creating a democratic atmosphere in a city, and if good governance indicators. (Justice, Accountability, Transparency, Rule of Law, Efficiency and Effectiveness) Attention to urban management will ultimately lead citizens and city officials to manage cities freely in a free space away from any ambiguity and mismanagement. Creating cities with responsible officials and citizens will be law-abiding. The purpose of this study is to compare the criteria of optimal urban management from the perspective of political schools. The research method is descriptive-analytical and the information has been collected in the form of libraries. As a result of this research, according to the comparison of the results of the views of 3 schools of urban management, it can be stated that all indicators in schools of liberalism and socialism for management It is a desirable city, Islam has pointed to it in ancient times, and even more detailed and complete attention to desirable indicators in all dimensions, which even in the form of social justice has tried to take into account the social status and income of individuals. Pay attention to the distribution of urban facilities among citizens. Therefore, fashion The desirable urban yurts from the Islamic point of view have more comprehensiveness than the previous two views.
Along with classical values such as efficiency, effectiveness, productivity, accountability, new state management values - such as employee and citizen participation in organizational management, expanding the scope of citizen choice, social justice, bureaucratic accountability and attention to ethics, decentralization and de-bureaucracy. Administrative responsibility for the effectiveness of the program and attention to the areas of social capital and trust should also be considered. This transformation has created a comprehensive change in the role of community management and the relationship between government and citizens, in the form of change from a bureaucratic and inefficient government to an entrepreneurial and participatory state. Good governance in the form of modern public administration refers to the common role and defined definition of the three public, private and civil society sectors. Accordingly, in modern public services, instead of the government acting as a facilitator and motivator of market forces (directing), it empowers citizens and creates common values among them (serving) and creates a coalition of government organizations, private organizations. And civic institutions are emphasized. Thus, the neo-regionalist perspective that emerged in the 1990s proposes governance that, instead of bulky institutional structures, on cooperation and partnership processes, the role of NGOs, including informal network structures that stem from civil society, and co-thinking and solution. Emphasizes issues with the participation of all actors.In recent years, governance has become an important issue in public and private sector management, and this is due to the important role that governance plays in determining public health. The model of governance with the characteristics of accountability, transparency and the right to comment will lead to the formation of an efficient and transparent government. Good governance stems from two major political ideologies: the neoliberal view, which recommends minimal government intervention and maximum market organization intervention, and the social democratic perspective, which seeks to recognize and exploit market efficiency in terms of social justice standards and economic recovery. It is long-term and focuses on building political and institutional infrastructure and social empowerment. These two different ideologies use the term governance with a different meaning in relation to public management (especially at the local level). The first implies the confluence of the private and public sectors in a weak partnership. In this neoliberal view, the governance of the metropolitan area seeks to shift the conflict between the interests of the private and public sectors by competing with each other to resolve local issues with a technocratic approach. In this approach, everything that is good for local businesses is good for the whole urban area. The second concept governing the term governance is the view that it sees a complex set of institutional and organizational interactions on broad issues facing social, economic, and economic adaptation in the process of the emergence of a global system. In this more institutionalist view, the vital issue is to create harmony beyond geographical scales. Western thought is currently an atheistic-liberal thought, minus religion. In such an attitude, society, politics, man, and all the values that are presented to him originate from man himself, and the creator of values is man himself (humanism).
Methodology: This research has been done with emphasis on descriptive-analytical method and collecting information as a library is the main basis of research and has tried to use the first category sources.
Results anddiscussion: Good urban governance stems from major political ideologies: the neoliberal view, which prescribes minimal government intervention and maximum market organization intervention, and the social democratic perspective, which seeks to recognize and use market efficiency in terms of social justice standards. Long-term economic recovery is based on the creation of political and institutional infrastructure and social capabilities. At the other end of the spectrum is Islam, which takes a more comprehensive look at the principles of good governance.
Conclusion: The results of this study, according to the comparison of the results of the views of 3 schools of optimal urban management, it can be stated that all the indicators presented in the schools of liberalism and socialism for optimal urban management, Islam has mentioned them in the distant past. And even more detailed and complete attention to the desired indicators in all dimensions, which even in the form of social justice has tried to pay attention to the distribution of urban facilities and facilities among citizens according to the social status and income of individuals. From the Islamic point of view, it has more comprehensiveness than the previous two views.
Keywords: Optimal Urban Management, Urban Governance, Liberal School, Social School, Islamic School

کلیدواژه‌ها [English]

  • Optimal urban management
  • urban governance
  • liberal school
  • social school
  • Islamic school

مراجع

  1. ایمانی جاجرمی، حسین و همکاران، 1392، مدیریت شهری، ج 2، انتشارات تیسا.
  2. ایمانی شاملو، جواد و صارمی، حمیدرضا، 1391، تبلور خطوط فکری نظام‏های حکومتی در عرصة برنامه‏ریزی شهری «با مطالعة تحلیلی در نظام‏های سوسیال و لیبرال»، فصل‏نامة مطالعات محیطی هفت‏حصار، ش 1، صص 5-79.
  3. پاینده، ابوالقاسم، 1363، نهج‏الفصاحه: مجموعه کلمات قصار حضرت رسول(ص)، تهران: جاویدان.
  4. پورآقایی، سپیده، 1383، شاخص‏های حکمرانی به روایت بانک جهانی، گزارش، ش 154.
  5. پاپلی یزدی، محمدحسین، رجبی سناجردی، حسین (1389) نظریه­های شهر و پیرامون، چاپ چهارم، تهران، انتشارات سمت.
  6. پورمعصومی هوشمند، ابراهیم، 1386، شکل و ساختار شهر سوسیالیستی از دهة 1920 تا فروپاشی نظام‏های کمونیستی، فصل‏نامة راه و ساختمان، دورة 1، ش 45، صص 1-12.
  7. تخم کاری، محمد ،1393،توسعه پایداروشهراسلامی،ششمین کنفرانس ملی برنامه ریزی ومدیریت شهری با تاکید برمولفه های شهراسلامی
  8. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، 1366، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، قم: انتشارات دفتر تبلیغات.
  9. توسلی، مهدی و بلخاری ‏قهی، حسن، 1392، واکاوی مؤلفه‏های هویت دینی در شهر اسلامی، مجموعه مقالات دومین همایش ملی شهر اسلامی، اصفهان.
  10. جعفری، محمدتقی، 1385، زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام، مؤسسة تدوین آثار علامه جعفری، تهران.
  11. حاتمی‏نژاد، حسین؛ محمدپور، صابر و منوچهری، ایوب، 1388، اثرات برنامه‏ریزی متمرکز سوسیالیستی بر تحولات برنامه‏ریزی و الگوهای توسعه و عمران شهری در شوروی، فصل‏نامة علمی‏- پژوهشی جغرافیای انسانی، ش 1، 1-14.
  12. حسینی، سیدهادی ،1393،مبانی اندیشه اسلامی درشکل گیری فضای کالبدی آرمان شهر،ششمین کنفرانس ملی برنامه ریزی ومدیریت شهری با تاکیدبرمولفه های شهراسلامی
  13. حسینى شیرازى، سیدمحمد، 1424 ق، تقریب القرآن إلى الأذهان‏، بیروت: انتشارات دار العلوم.
  14. خزاعی نژاد، فروغ ،1393،مقایسه اصول شهر ایرانی اسلامی بااصول شهرگرایی جدید، ششمین کنفرانس ملی برنامه ریزی ومدیریت شهری با تاکید بر مولفه های شهراسلامی
  15. سروش محلاتی، رضا، 1380، فضای جغرافیایی با نگاهی شهری، چ 2، تهران: صدای معاصر.
  16. صفایی‏پور، مسعود و سجادیان، مهیار، 1395، جستاری بر برنامه‏ریزی فضایی و نظام شهرسازی مبتنی بر ایدئولوژی سوسیالیسم، فصل‏نامة جغرافیا و برنامه‏ریزی شهری چشم‏انداز زاگرس، ش 31، ص 223-363.
  17. طباطبایی، محمدحسین، 1374، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمة محمدباقر موسوی همدانی، قم: انتشارات اسلامی جامعة مدرسین قم.
  18. طبرسی، فضل بن حسن، 1377، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات فراهانی.
  19. 1395، قرآن کریم، ترجمة محمدمهدی فولادوند، نشر پیام عدالت.
  20. عبدالجلیل، محمد، 1363، تاریخ ادبیات عرب، ترجمة آذرتاش آذرنوش، تهران: امیرکبیر.
  21. فیروز آبادی، سید احمد و همکاران‌‌‌، (1396). حکمروایی نوین شهری‌‌‌، انتشارات تیسا‌‌‌، جلد دوم‌‌‌.
  22. فیروزی، محمدعلی و سجادیان، مهیار، 1397، تحلیلی به مدخلیت حکمرانی شهری شایستة اسلامی در تعمیق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، فصل‏نامة راهبرد، س 27، ش 87، صص 87-114.
  23. فیضى دکنى، ابوالفضل، 1417، سواطع الالهام فى تفسیر القرآن‏، قم: انتشارات دارالمنار.
  24. قلی‏پور، رحمت‏اله، 1383، نقش دولت و حکمرانی خوب در تحلیل و امکان‏سنجی در ایران، دانش مدیریت، ش 67، صص 85-111.
  25. لنکرانی، محمدفاضل، 1373، آیین کشورداری از نگاه امام علی (ع)، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  26. محمد بن حسین شریف الرضی، 1391، نهج البلاغه، ترجمة محمد دشتی، مؤسسة فرهنگی تحقیقی امیرالمؤمنین.
  27. مرادی‏نیا، سجاد، 1389، آسیب‏شناسی توزیع قدرت سیاسی در کلان‏شهر تهران با تأکید بر حکمروایی شهری، پایان‏نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة جغرافیا دانشگاه تهران.
  28. مشکینی، ابوالفضل و مقدم، علی، 1393، بررسی مؤلفه‏ها و شاخص‏های شهر اسلامی با تأکید بر نقش و اهمیت
  29. فرهنگ‏سازی در تحقق الگوی شهرسازی اسلامی ایرانی، فصل‏نامة شهر پایدار، ش 1، ص 37-68.
  30. مصباح، محمدتقی، 1382، قلمرو حکومت ولی فقیه در حکومت اسلامی، تهران: نشر سازه.
  31. معین، محمد، 1360، فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.
  32. مکارم شیرازی، ناصر، 1374، تفسیر نمونه، تهران: انتشارات دارالکتب الاسلامیه.
  33. منوریان، عباس، 1379، از دولت خوب تا حکومت‏داری خوب، فصل‏نامة مدیریت دولتی، ش 48 و 49.
  34. میرمیران، سیدمهدی و الیاسی، فاطمه، 1392، اصول شهرسازی اسلامی از نظرگاه قرآنی، مجموعه مقالات دومین همایش ملی شهر اسلامی، اصفهان.
  35. میدری، احمد و خیرخواهان، جعفر، 1383، حکمرانی خوب بنیان توسعه، تهران: مرکز پژوهش‏های مجلس شورای اسلامی.
  36. موسوی نژاد، سیدعلیرضا ، حسینی، سیدمحمدسادات ،1393،تحلیل نظریات مخالف مفهوم شهروشهرسازی اسلامی، ششمین کنفرانس ملی برنامه ریزی ومدیریت شهری با تاکید بر مولفه های شهراسلامی
  37. ناظمی اردکانی، محمد، 1387، حکمرانی خوب با رویکرد اسلامی، فصل‏نامة علوم انسانی، ش 76، صص 107-128.
  38. نقی‏زاده، محمد، 1390، تأملی در چیستی شهر اسلامی، مجلة شهر ایرانی- اسلامی، تهران: پژوهشکدة فرهنگ و هنر، ش 1، 43- 67.
  39. نیک‏نشان، شقایق و همکاران، 1391، ایدئولوژی مبنایی برای عملکرد آموزش و پرورش: مقایسة پیامدهای ایدئولوژی لیبرال دموکراسی و نئولیبرالیسم بر تعلیم و تربیت در کشورهای غربی، پژوهش‏نامة مبانی تعلیم و تربیت، س 2، ش 1، صص 5-26.
  40. وارث، سیدحامد، 1380، نگرش فراپارادایمی به مدیریت دولتی، دانش مدیریت، س 4، ش 55.
  41. واعظی، احمد، 1387، حکمت متعالیه و تدوین فلسفة سیاسی اسلامی، علوم سیاسی، س 11، ش 43، صص 9-22.
  42. وصالی، سعید و امیدی، رضا، 1393، سیاست‏گذاری اجتماعی: زمینه‏ها و رویکردها، برنامه‏ریزی و بودجه، س 19، ش 1، صص 179-206.
  43. Imani Jajarmi, Hossein et al., 2013, Urban Management, Tisa Publications, Vol. II.
  44. Imani Shamloo, Javad and Saremi, Hamid Reza, 2012, The crystallization of the intellectual lines of government systems in the field of urban planning "with analytical study in social and liberal systems, Haft Hesar Environmental Studies Quarterly, No. 1, pp. 5-7.
  45. Payende, Abolghasem, 1984, Nahj al-Fasaha: Collection of short words of the Holy Prophet (PBUH), Tehran: Javidan Publications.
  46. Pour Aghaei, Sepideh, 2004, Governance Indicators According to the World Bank, Report, No. 154.
  47. Papli Yazdi, Mohammad Hossein, Rajabi Sanajerdi, Hossein (2010) Theories of the city and its surroundings, fourth edition, Tehran, Samat Publications.
  48. Pour-Masoumi Hooshmand, Ebrahim, 2007, The Form and Structure of the Socialist City from the 1920s to the Decline of Communist Systems, Quarterly Journal of Roads and Buildings, 1(45).
  49. Takhmakari, Mohammad, 2014, Sustainable Development of the Islamic City, Sixth National Conference on Urban Planning and Management with Emphasis on the Components of the Islamic City
  50. Tamimi Amadi, Abdul Wahed Ibn Mohammad, 1987, Compiled by Gharr al-Hakam and Dar al-Kalam, Qom, Daftar Tablighat Publications.
  51. Tavassoli, Mehdi and Balkhari Ghohi, Hassan, 2013, Analysis of the components of religious identity in the Islamic city, Proceedings of the Second National Conference of the Islamic City, Isfahan.
  52. Jafari, Mohammad Taghi, 2006, Beauty and Art from the Perspective of Islam, Allameh Jafari Institute for Compilation of Works, Tehran.
  53. Hataminejad, Hossein; Mohammadpour, Saber and Manouchehri, Ayoub, 2009, The Effects of Centralized Socialist Planning on Planning Developments and Models of Urban Development and Civilization in the Soviet Union, Scientific Quarterly Journal of Human Geography, No. 1, pp. 1-14.
  54. Hosseini, Seyed Hadi, 2014, Fundamentals of Islamic Thought in the Formation of the Physical Space of Utopia, Sixth National Conference on Urban Planning and Management with Emphasis on the Components of the Islamic City
  55. Hosseini Shirazi, Seyyed Mohammad, 1424, Approximation of the Qur'an to the Mind, Beirut, Dar Al-Uloom Publications.
  56. Khazaeinejad, Forough, 2014, Comparison of the principles of the Islamic Iranian city with the principles of modern urbanism, Sixth National Conference on Urban Planning and Management with emphasis on the components of the Islamic city
  57. Soroush Mahallati, Reza, 2001, Geographical Space with an Urban View, Second Edition, Tehran: Contemporary Voice Publications.
  58. Safaeipour, Massoud and Sajjadian, Mahyar, 2016, A Survey on Spatial Planning and Urban Planning System Based on the Ideology of Socialism, Journal of Geography and Urban Planning, Zagros Perspective, No. 31. pp. 223-363.
  59. Tabatabai, Mohammad Hossein, 1995, Al-Mizan Fi Tafsir Al-Quran, translated by Mohammad Baqir Mousavi Hamedani, Qom: Islamic Publications of Qom Teachers Association.
  60. Tabarsi, Fazl Ibn Hassan, 1998, Majma 'al-Bayan fi Tafsir al-Quran, Tehran: Farahani Publications.
  61. 2016, Holy Quran, Translated by Mohammad Mehdi Fooladvand, Justice Message.
  62. Abdul Jalil, Mohammad, 1984, History of Arabic Literature, Translator: Azartash Azarnoush, Tehran: Amirkabir Publications.
  63. Firoozabadi, Seyed Ahmad et al., (1396). The new rule of tuition, Tisa Publications, Volume II.
  64. Firoozi, Mohammad Ali and Sajjadian, Mahyar, 2018, An Analysis of the Intervention of Competent Islamic Urban Governance in Deepening the Iranian Islamic Model of Progress, Strategy Quarterly, Year 27, No. 87, pp. 114-87.
  65. Faizi Dekani, Abolfazl, 1417, Sata'at al-Allah fi Tafsir al-Quran, Qom: Dar al-Manar Publications.
  66. Gholipour, Rahmatollah, 2004, The Role of Government and Good Governance in Analysis and Feasibility Study in Iran, Management Knowledge, No. 67, pp. 85-111.
  67. Lankarani, Mohammad Fazel, 1994, The Rite of Governance from the Perspective of Imam Ali (AS), Islamic Culture Publishing House.
  68. Mohammad Ibn Hussein Sharif Al-Radi, 2012, Nahj al-Balaghah, Translated by Mohammad Dashti, Amir Al-Momenin Cultural Research Institute.
  69. Moradi Nia, Sajjad, 2010, Pathology of Political Power Distribution in Tehran Metropolis with Emphasis on Urban Governance, Master's Thesis, Faculty of Geography, University of Tehran.
  70. Meshkini, Abolfazl and Moghadam, Ali, 2014, A Study of the Components and Indicators of the Islamic City with Emphasis on the Role and Importance of Culture-Making in Realizing the Model of Iranian-Islamic Urbanism, Sustainable City Quarterly, No.1, pp. 37-68.
  71. Mesbah, Mohammad Taghi, 2003, The Realm of the Government of the Supreme Leader in the Islamic Government, Tehran: Sazeh Publishing.
  72. Moin, Mohammad, 1981, Farhang Farsi, Tehran: Amirkabir Publishing Institute.
  73. Makarem Shirazi, Nasser, 1995, Sample Interpretation, Tehran: Islamic Library Publications.
  74. Manourian, Abbas, 2000, From Good Government to Good Governance, Quarterly Journal of Public Management, No. 48 and 49.
  75. Mirmiran, Seyed Mehdi and Eliassy, Fatemeh, 2013, Principles of Islamic Urban Planning from the Quranic Perspective, Proceedings of the Second National Conference of the Islamic City, Isfahan.
  76. Midari, Ahmad and Khairkhahian, Jafar, 2004, Good Governance of the Development Foundation, Tehran: Research Center of the Islamic Consultative Assembly.
  77. Mousavinejad, Seyed Alireza, Hosseini, Seyed Mohammad Sadat, 2014, Analysis of theories against the concept of Islamic urban planning, the 6th National Conference on Urban Planning and Management with emphasis on the components of the Islamic city
  78. Nazemi Ardakani, Mohammad, 2008, Good Governance of Islamic Broadcasting, Quarterly Journal of Humanities, No. 76, pp. 107-128.
  79. Naghizadeh, Mohammad, 2011, Reflections on the Islamic City, Iranian-Islamic City Magazine, Tehran, Culture and Art Research Institute, No. 1, pp. 43-67.
  80. Nikanshan, Shaghayegh et al., 2012, Basic Ideology for the Performance of Education: Comparison of the Consequences of the Ideology of Liberal Democracy and Neoliberalism on Education in Western Countries, Research Journal of Fundamentals of Education, Second Year, No. 1, pp. 5-26.
  81. Varesh, Seyed Hamed, 2001, Transparent Attitudes Towards Public Management, Management Knowledge, Vol. 4, No. 55.
  82. Vaezi, Ahmad, 2008, Transcendent Wisdom and Development of Islamic Political Philosophy, Political Science, Year 11, No. 43, pp. 9-22.
  83. Vesali, Saeed and Omidi, Reza, 2014, Social Policy: Fields and Approaches, Planning and Budgeting, Year 19, No. 1, pp. 206-179.
  84. Barry, Naughton, 2017, Is China Socialist, Journal of Economic, Perspectives, 31(1), 3-24.
  85. Berki, Aleni, 2014, Agricultural land for urban development: The process of landconversion in Central Viet Nam. Habitat Int., 41, 309-344.
  86. Buterin, Vitalik; Hitzig, Zoe and Weyi, Glen, 2018, Liberal Radicalism: Formal Rules for a Society Neutral among Communities, arXiv: 1809.06421.
  87. Das, Raju, 2015, Critical Observations on Neo-liberalism and India’s New Economic Policy. Journal of Contemporary Asia, 45(4), 715-726.
  88. Drozdz, Martine, 2014, Spatial inequalities, “neoliberal” urban policy and the geography of injustice in London, Université Lumière Lyon II.1-23.
  89. Ghorbi, Mitra and Mohammadi, Hamid, 2017, A Critical View on New Urbanism Theory in Urban Planning: from Theory to Practice. Space Ontology International Journal, 6(3), 89-97.
  90. Herschel, Blanca, 2002, The Political Economy of Administrative Reform: Building State Capacity in Developing Countries, www.http://web.mit.edu/polisci/research.
  91. Hurat, Ammurin, 2010, The Private Provision of PublicGoods viaDominantAssurance Contracts, PublicChoice, 96 (1-2), 34-65.
  92. Imbroscio, David, 2011, Beyond Mobility: The Limits Of Liberal Urban Policy. Journal Of Urban Affairs, 34(1), 1-20.
  93. Jerliu, Florina and Navakazi, Vlora, 2018, The Socialist Modernization of Prishtina: Interrogating.
  94. Kadi, Justin, 2014, The Neo-Liberal Restructuring of Urban Housing Markets and the Housing Conditions of Low-Income Households: An International Comparison. Faculty of Social and Behavioural Sciences, 3(4), 1-9.
  95. Kovach, Gabor, 2017, From the guilty city to the ideas of alternativeurbanization and alternative modernity. Philosophy, Communication, 25(2019), 99-109.
  96. Light, Duncan and Young, Craig, 2010, Reconfiguring Socialist Urban Landscapes: The ‘Left-Over’ Spaces Of State-Socialism In Bucharest, Journal of Studies and Research in Human Geography, 4(1), 5-16.
  97. Luga, Liliana, 2017, Reshaping the Historic City under Socialism: State Preservation, Urban Planning, and the Politics of Scarcity in Romania. Nador u. 9, Monument Building.
  98. Mehilli, Elidor, 2013, The Socialist Design: Urban Dilemmas in Postwar Europe and the Soviet Union. Explorations in Russian and Eurasian History, 13(3), 635-650.
  99. Nguyen, Hoanglinh; Duan, Jin and Zhang, Guoqin, 2018, Land Politics under Market Socialism: The State, Land Policies, and Rural–Urban Land Conversion in China and Vietnam. Land 2018, 7, 51; doi:10.3390/land7020051.1-17.
  100. Randy, Klippert, 2014, Neo‐Liberalism, Police, and the Governance of Little Urban Things. Foucault Studies, 1(18), pp. 49-65.
  101. Sandor, Hunor, 2018, Urban Socialism and Everyday Life in Sztálinvá Alltag und Ideologie im Realsozialismus, 1(4), pp. 43-51.
  102. Schragger, Richard, 2013, Is a Progressive City Possible? Reviving Urban Liberalism for the Twenty-First Century, \\jciprod01\productn\H\HLP\7-2\HLP209.txt.8-59.
  103. Scott, Radu, 2001, The administrative-political function of human settlement and the role it plays in organizing geographical space. Case study-Romania, Human Geography, Journal of studies and researchin geographis.
  104. Smith, Mark, 2015, The Socialist City, pp. 1-15.
  105. Tulumello, Simone, 2014, Reconsidering neoliberal urban planning intimes of crisis: urban regeneration policy in a “dense” space in Lisbon, Urban Geography, DOI:10.1080/02723638.2015.1056605.

 

پژوهشهای جغرافیای انسانی
دوره 53، شماره 4
دی 1400
صفحه 1453-1472

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 09 اردیبهشت 1399
  • تاریخ بازنگری: 27 مرداد 1399
  • تاریخ پذیرش: 28 مرداد 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار