ارزیابی شاخص ‏های شهر خلاق در ایجاد گردشگری خلاق شهری (مطالعة موردی: خوی)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‏ ریزی شهری، دانشگاه تبریز

2 استاد جغرافیا و برنامه ‏ریزی شهری، دانشگاه تبریز

3 دانشیار جغرافیا و برنامه ‏ریزی شهری، دانشگاه تبریز

چکیده

گردشگران به دنبال مقاصد جدیدی با اهداف متفاوت برای اوقات فراغت‏ اند. گردشگری خلاق به دنبال برجسته ‏نمودن خرده ‏فرهنگ ‏ها در جامعة محلی و احیای میراث ملموس و ناملموس و تعامل آموزشی، احساسی و اجتماعی گردشگر، و همچنین مشارکت وی با مکان و فرهنگ مردم مقصد است. در عصر گردشگری خلاق، گردشگران فقط به دنبال دیدار آثار تاریخی و طبیعی نیستند، بلکه به دنبال درک عمیق ‏تری از جامعة مقصدند. با توجه به تنوع فرهنگی و پیشینة تاریخی و آثار هنری و صنایع‏ دستی در خوی، توجه به گردشگری خلاق در این شهر بیش ‏از پیش احساس می ‏شود. با توجه به اهمیت موضوع گردشگری خلاق و موقعیت جغرافیایی خوی در رابطه با مرز ترکیه و وجود جاذبه‏ های گردشگری آن، این پژوهش در راستای تحقق چنین امری انجام گرفته است. ایجاد یک مکان گردشگری خلاق به ‏کاربستِ شاخص ‏های مهم شهر خلاق اعم از مشارکت، تنوع شهری، سرزندگی فضاهای شهری، کارایی، و تکنولوژی ارتباطی نیاز دارد. جامعة آماری این پژوهش شامل شهروندان مناطق دوگانة خوی است و حجم‏ نمونه ‏383 نفر ‏تعیین ‏شد. هدف از این مقاله ارزیابی شاخص ‏های شهر خلاق در ایجاد گردشگری خلاق شهری در خوی است. در این راستا، روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. اخذ داده ‏ها و اطلاعات به‏ صورت اسنادی و میدانی (پرسش‏نامه از شهروندان) است. نتایج پژوهش نشان می ‏دهد میان شاخص ‏های شهر خلاق و میزان تحقق ‏پذیری گردشگری خلاق شهری رابطة معنی ‏داری وجود دارد. اما شهر خوی دارای شاخص ‏های مناسب برای ایجاد گردشگری خلاق نیست و در مؤلفه‏ های گوناگون شاخص ‏های شهر خلاق در خوی ضعف‏ های اساسی وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Creative City Indicators in Creating a Creative Tourism City (Case Study: Khoy)

نویسندگان [English]

  • Ghasem Rahimifard 1
  • Rasoul Ghorbani 2
  • Freydoun Babayi Aghdam 3
  • Rahim Heydari Chiyane 3
1 PHD student. Geography & Urban Planning / Faculty of Planning & Environmental Sciences / Tabriz University / Iran
2 Professor Geography and Urban Planning, University of Tabriz
3 Associate Professor Geography and Urban Planning, University of Tabriz
چکیده [English]

Evaluation of Creative City Indicators in Creating a Creative Tourism City (Case Study: Khoy)


Abstract
Tourists are looking for new destinations with different targets for leisure time. Creative outlet seeks to Highlighting subcultures in the local community and revitalizing tangible and intangible heritage and educational, emotional, social interaction of tourist as well as his involvement with the place and culture of destination people. In the era of creative tourism, tourists are not only looking for natural and historical artifacts but also for a deeper understanding of destination community. According to genre of life, cultural diversity and historical monuments and artistic works in khoy are increasingly felt in attention of creative tourism in this city. Due to the importance of the issue of creative tourism and the appropriate geographical location of Khoy in relation to the Turkish border and the existence of tourist attractions, Research has been done to achieve this. Creating a creative tourism location requires application of important creative city indicators, such as participation, urban diversity, vitality of urban spaces, efficiency and communication technology. The statistical population of this study includes citizens of dual regions of Khoy and the required sample size of 383 people was determined. . The purpose of this paper is to evaluate indicators of creative city in creating creative urban tourism in Khoy. In this regard, The research method is descriptive-analytical and applied in terms of purpose and Obtaining data and information was in the form of documents and field (citizen questionnaire). The results of multivariate research show that there is a significant relationship between creative city indicators and the rate of realization of creative urban tourism But Khoy city does not have necessary indicators to create creative tourism and there are fundamental weaknesses in the various components of the creative city.

Introduction
The creative tourism has spread over the years to many countries, including New Zealand, Austria, Spain, Canada, the United States and Taiwan.This is how UNESCO's Network of Creative Cities describes creative tourism in 2006. Creative tourism is a journey guided to selected and authentic experiences with collaborative learning in the art, cultural heritage or special features of a place and it connects with those who live in these places and build this living culture(Tan & et al, 2013).
Creative tourism experiences lead to the development of economic, the social and cultural conditions in the destination that is presented. Creativity allows the tourist destination city to develop innovative products relatively quickly and gives it a competitive advantage over other destinations. Creative products attract entrepreneurs and people from the cultural sector(Robati Anaraki, 2016: 3).




Theoretical bases
Creative City
Creative cities are able to provide new solutions to their everyday problems. Another concept of creative city focuses on cultural products, That is, the production of cultural goods and services are associated with activities that constitute center of creativity (Rabbani khorasgani, 2011: 161).
Creative tourism
The term creative tourism was coined by Richards and Raymond, The idea for a variety of creative forms of tourism originated in a European project called Eurotex. Idea of creative tourism came not only to meet all needs and wants of the tourist, but also to form a wide range of contemporary policy making. Creative tourism is recognized as one of the key development options for a variety of reasons and can serve specific purposes( Babaei hemmati & mousavi, 2014).

Pappalepore and et al( 2014), In a study concluded that the important role of creative clusters in development of creative tourism is that the focus of creative industries provides opportunities for consumption and accumulation of cultural capital and factors such as morphology, day-to-day activities, the authenticity of area, unusual atmosphere, and keen mental image support creative tourism.

Methodology
The purpose of this paper is to evaluate indicators of creative city in creating creative urban tourism in Khoy. The method is descriptive analytical and the statistical tests of single - sample t test, variance and multivariate regression analysis were used. Due to the nature of subject and indices studied, documentary research and field studies (questionnaire) were used for data collection. Questions were adjusted based on the 5-item components and the Likert spectrum and the sample size was 383 questionnaires
.
Results and discussion
According to the responses of the participants in the research, the participation index with According to the answers of the participants in the research, The participation index with average (1.78), urban diversity index with average (2.23), The vitality index of urban spaces with (2.29), The efficiency and effectiveness index with (2.12) And the the communication technology index is with the average (2.55).
From the citizens' point of view, the worst situation was the participation index and the efficiency and effectiveness index of urban spaces. Regarding the participation index, the most criticized was the lack of necessary bedrock for participation (psychological security) and the lack of suggestions and opinions of people and tourists in tourism affairs and the most critical of the efficiency and effectiveness index; There has been a lack of adequate planning by city officials to prevent corruption and crime, lack of green space expansion, and lack of the creativity in creating urban green spaces.

Conclusion
The results of multivariate regression analysis showed that there is a significant relationship between creative city indices and the degree of realizability of urban creative tourism . Among the studied indicators, the worst situation was the participation index and the efficiency and effectiveness index and the communication technology and vitality index of urban spaces has the highest score among the indicators. . Overall, the average of the creative city of Khoy is lower than average and is in poor condition.

Key Words

Creative City; Urban Tourism; Creative Tourism; Evaluation Indicators; Khoy city.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Creative City
  • Urban Tourism
  • Creative Tourism
  • Evaluation Indicators
  • Khoy city

مراجع

  1. آلبوبالدی، ابتسام، 1397، بررسی و نقش گردشگری در راستای توسعة پایدار شهری، پنجمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعة شهری.
  2. ابراهیم‏زاده، عیسی و اسدیان، مرتضی، 1397، سنجش و ارزیابی وضعیت شاخصهای شهر خلاق (موردشناسی: مناطق پنجگانه شهر زاهدان)، فصل‏نامة جغرافیا و توسعه شمارۀ 52 پاییز 1397، ش 52، صص 1-22.
  3. ابراهیم‏زاده، عیسی و اسدیان، مرتضی، 1392، تحلیل و ارزیابی میزان تحقق‏پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (موردشناسی: شهر کاشمر)، فصل‏نامة جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‏ای، ش 6، صص ۱۷-30.
  4. اقبالی، ناصر؛ بیک‏بابایی، بشیر؛ عبدالهی، ولی؛ حسین‏زاده، محمد و هندی، هوشنگ، 1394، بررسی شاخص‏های شکل‏گیری شهر خلاق (مطالعة موردی: کلان‏شهر تبریز)، فصل‏نامة نگرش‏های نو در جغرافیای انسانی، س ۶، ش ۱، صص ۶۳-79.
  5. ایمان، فاطمه، 1392، سطح‏بندی مناطق پانزده‏گانة شهر اصفهان با استفاده از شاخص‏های شهر خلاق، پایان‏نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه پیام نور اصفهان.
  6. بابایی همتی، روشن و موسوی، نرجس، 1393، گردشگری خلاق، نشر جوانان قم.
  7. جاوید، محمدهادی؛ حسین‏پور، سیدعلی و اکبری مطلق، مصطفی، 1392، شهر خلاق، برنامه‏ریزی راهبردی، ج ۱، انتشارات طحان.
  8. حسنی، علی؛ بسته‏نگار، مهرنوش و خاکزار بفرویی، مرتضی، 1396، طراحی مدل مفهومی گردشگری خلاق، فصل‏نامة علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، سال ۶، شماره 11.
  9. حیدری‏پور، اسفندیار؛ مظفر، فرهنگ؛ فیضی، محسن و کلانتری، خلیل، 1397، تدوین مؤلفه‏های شهر خلاق صنایع‏ دستی در محور فرهنگی- تاریخی اصفهان به روش تحلیل محتوا، فصل‏نامة نگرش‏های نو در جغرافیای انسانی، سال ۱۰، شماره
  10. دهقانی شبانی، زهرا؛ دل‏انگیزان، سهراب؛ خان‏زادی، آزاد و ذبیحی‏دان، محمدسعید، 1397، تعیین شاخص‏های شهر خلاق و رتبه‏بندی کلان‏شهرهای ایران بر اساس معیارهای شهر خلاق: با استفاده از روش تاپسیس اصلاح‏شده، اقتصاد شهری، دورة 3، ش 1.
  11. رباطی انارکی، عاطفه، 1395، برنامه‏ریزی راهبردی گردشگری خلاق (نمونة موردی: شهر نائین)، استاد راهنما: دکتر محمود محمدی، پایان‏نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکدة معماری و شهرسازی.
  12. ربانی خوراسگانی، علی؛ ربانی، رسول؛ ادیبی سده، مهدی و مؤذنی، احمد، 1390، بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور (مطالعة موردی: شهر اصفهان)، فصل‏نامة جغرافیا و توسعه، ش 21، صص ۱۵۹-180.
  13. رضاییان قراگوزلو، علی؛ قادری، اسماعیل و میرعباسی، رمضان، 1391، برنامه‏ریزی شهر خلاق، تهران: آذرخش.
  14. سعیدنیا، احمد و مهدی‏زاده، جواد، 1391، گردشگری شهری، انتشارات سازمان شهرداری‏ها و دهیاری‏های کشور.
  15. شعله، مهسا؛ صادقی، علیرضا و اشرف زاده، الهام، 1397، ارزیابی شاخصهای شهر خلاق در محله تاریخی جلفای اصفهان ششمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعة شهری ، صص 1-12.
  16. شفیعی، زاهد؛ فرخیان، فیروزه و میرقدر، لیلا، 1393، اصفهان به‏عنوان شهر خلاق صنایع ‏دستی با رویکرد توسعة گردشگری، فصل‏نامة جغرافیا، انجمن جغرافیای ایران، دورة جدید، س ۱۲، ش 43، صص ۲۵۱-278.
  17. ضرابی، اصغر؛ موسوی، میرنجف و کشکولی، علی، 1393، بررسی میزان تحقق‏پذیری شهر خلاق (مقایسة تطبیقی بین شاخص‏های توسعة پایدار و شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق، نمونة مورد مطالعه: شهرهای استان یزد)، مجلة جغرافیا و توسعة فضای شهری، س ۱، ش 1.
  18. فتوحی مهربانی، باقر؛ کلانتری، محسن و رجایی، سیدعباس، 1395، شهر خلاق و شاخص‏های شهر خلاق ایرانی، جغرافیا، فصل‏نامة علمی- پژوهشی و بین‏المللی انجمن جغرافیای ایران، ش ۱، صص ۱۰۱-118.
  19. کرکه‏آبادی، زینب؛ شمسی، خضر و کامیابی، سعید، 1397، مروری بر مفهوم شهر خلاق با تأکید بر سنجش وضعیت خلاقیت شهری، نمونة موردی: منطق سه‏گانة قزوین، فصل‏نامة علمی- پژوهشی مطالعات برنامه‏ریزی سکونت‏گاه‏های انسانی، دورة 13، شماره 2.
  20. لطفی، صدیقه؛ شهابی شهمیری، مجتبی و نیکبخت، الناز، 1395، امکان‏سنجی کاربست رویکرد کلان‏شهرهای شبکه‏ای چندمرکزی خلاق در منطقه‏ای کلان‏شهری مازندران مرکزی، فصل‏نامة جغرافیا و توسعه، س ۱۴، ش 43، صص ۱-18.
  21. ملکی، سعید؛ مرادی مفرد، سمیرا و حسین‏زاده، اکبر، 1394، اولویت‏بندی شاخص‏های شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکة ANP (مورد مطالعه: منطق 1 و 4 شهر زنجان)، شهر پایدار، دورة 2، ش 1، صص ۷۸-98.
  22. Florida, R., The rise of the creative class: and how its transformation work, leisure, community and everyday life, Basic Books, NewYork, 2000.
  23. Grodach, Car, 2017, Urban cultural policy and creative city making, Cities, 68: 82-91.
  24. Horng, J.S.; Tsai, C.Y. and Chung, Y.C., 2016, Measuring practitioners’creativity in the Taiwanese tourism and hospitality industry, Thinking Skills and Creativity, 19: 269-278.
  25. International Recommendations for Tourism Statistics, 2008, Was prepared in accord- ance with the decision of the United Nations Statistical Commission.
  26. Kakuchi, E., 2015, Culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, City, culture and Society, 7(2): 1-8.
  27. Landry, C. and Bianchini, Franco, 1995, The Creative City, Demos.
  28. Landry, , 2000, The Creative city: A toolkit for urban innovators. London: Earthscan.
  29. Pappalepore, I.; Maitland, R. and Smith, A., 2014, Prosuming creative urban areas. Evidence from East London, Annals of Tourism Research, 44: 227-240.
  30. Ratiu, D., 2013, Creative cities and/or sustainable cities: Discourse and practices, City, Culture and Society, 4: 125-135.
  31. Redaelli, E., 2011, Analyzing the “creative city” governance: Relational processes in Columbus, City, Culture and Society. 2(2): 85-91.
  32. Sleuwaegen, L. and Boiardi, P., 2014, Creativity and regional innovation: Evidence from EU regions, Research Policy, 43(9): 1508-1522.
  33. Tan, S.k.; Kung, S.F. and Luh, D.B., 2013, A Model of Creative Experience in Creative Tourism. Annals of Tourism Research, 41: 153-174.
  34. akhoy.ostan-ag.gov.ir(2013).
  35. Zeng Q. J.; LV L.; Lin, L. and Biao, Z. F. , 2012, An Analysis on the Demand for Cultural Creative Tourism and Its Differences. Taking Shanghai World Expo as An Example. Tourism Tribune, 27(5): 103-108.

 

 

 

 

پژوهشهای جغرافیای انسانی
دوره 53، شماره 4
دی 1400
صفحه 1509-1522

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 19 خرداد 1399
  • تاریخ بازنگری: 22 دی 1399
  • تاریخ پذیرش: 22 دی 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار