توسعة زیست‏ سازگار در جغرافیای دارای میراث طبیعی؛ نمونة مطالعاتی: روستای گردشگری ابیانه

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استاد گروه معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 دانشیار گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 دانشیار گروه معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

یکی از مهم ‏ترین موضوعات بحث ‏برانگیز در روستاهایی که با میراثی ارزشمند در بستر طبیعی قرار گرفته ‏اند چالش حفاظت و توسعه است؛ از یک سو، با توسعه باید به اقتصاد محلی رونق داد؛ از سوی دیگر، بایست مراقب طبیعت و محیط زیست بود. یکی از مهم ‏ترین راه ‏حل‏ های مطرح ‏شده برای حفظ جغرافیای انسانی و قانع‏ کردن مردم محلی به ادامة سکونت رونق صنعت گردشگری است؛ موضوعی که نیاز به ساخت مکان‏ های جدید و احداث زیرساخت ‏ها را جدی‏تر می ‏کند. معماری و شهرسازی زیست‏ سازگار را پاسخی هوشمندانه به تأثیر اجرای طرح ‏های توسعه در بستر جغرافیای انسانی و طبیعی دانسته ‏اند. هدف از تحقیق حاضر تبیین تأثیر گرایش به معماری زیست‏ سازگار در رونق گردشگری طبیعی و درنتیجه توسعة شاخص ‏های اقتصادی، اجتماعی، و زیست‏ محیطی است؛ مفهومی که در چارچوب نظریة معماری سرآمد در نمونه روستای تاریخی ابیانه به بحث گذاشته می‏ شود. در پژوهش از روش پیمایشی، توصیفی- تحلیلی، با بهره‏ گیری از مطالعات میدانی، و بر اساس مدل تحلیلی سوات (SWOT) و فرایند تحلیل شبکه‏ ای (ANP) استفاده شده است. جامعة آماری مورد مطالعه در این پژوهش را سه گروه اصلی تشکیل می‏ دهند: مردم، گردشگران و مسئولان. برای تعیین جامعه و حجم نمونه، از روش کوکران استفاده شده است. دستاوردهای پژوهش نشان‏ دهندة آن است که تأکید بر پتانسیل‏ های طبیعی و قابلیت‏ های اکوتوریستی روستای ابیانه به ‏گونه ‏ای علمی، همراه با رعایت مسائل زیست ‏محیطی و مبانی توسعة زیست ‏سازگار بهترین گزینه برای هدایت طرح ‏های توسعة شهری در این محدوده است. نتایج پژوهش توسعة زیست‏ سازگار همراه با بهره ‏وری در مصرف انرژی، آب و انرژی پنهان، توجه اقتصاد سبز و فناوری ‏های نرم برای تاب‏ آوری در برابر تغییرات اقلیمی و تحولات اقتصاد جهانی را مورد تأکید قرار می‏ دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Biophilic Development in Natural-Heritage-Intensive Geography; Case Study: Abyaneh

نویسندگان [English]

  • Mahdieh Zolfaghari 1
  • Mohammadjavad Mahdavinejad 2
  • Behrooz Mansoori 3
  • Mojtaba Ansari 4
1 Department of Architecture and Urban Planning, Central Tehran Branch. Islamic Azad University,
2 Tarbiat Modares University
3 Department of Architecture , Faculty of Art and Architecture , Islamic Azad University, Tehran, Iran
4 Faculty of Art and Architecture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Introduction
One of the most controversial issues in the development of the natural-heritage-intensive sites is the challenge of conservation and development; on the one hand, development should boost the local economy, on the other hand, it should take care of nature and the environment. One of the most important solutions proposed to preserve human geography and convince local people to continue living in their homeland, is tourism industry. This issue makes the need to build new places and infrastructure more serious. Biophilic architecture and urban planning have been considered as an intelligent response to the impact of the development projects in the context.
The purpose of this study is to explain the impacts of the biophilic architecture in the prosperity of tourism and the economic, social and environmental development consequently. The concept is going to be discussed in the framework of the high-performance architecture theory in the historical village of Abyaneh as the case study. In the present study, the ecotourism potentials and capabilities of Abyaneh village have been studied scientifically, along with environmental issues and biocompatible principles, and finally, solutions to move towards sustainable regional development have been presented.
Methodology
In the research, the survey method is descriptive-analytical, using field studies, and based on the SWOT analytical model and network analysis process (ANP). The statistical population in this study consists of three main groups including local citizens, tourists and authorities. The Cochran's method has been used to determine the population and sample size, which has been selected 130 for people, 100 for tourists and 25 for officials. The results of constructing the SWOT matrix show the accepted strategy and model for reviewing scores and prioritizing them. The set of points and criteria that were considered for the development of tourism in the region has been designed in the form of a questionnaire. This questionnaire was distributed among ordinary people, tourists, as well as officials and managers of organizations responsible for the tourism sector for weighting and prioritizing importance. In the SWOT model, the numerical weighting method is used to achieve the final results. In the mentioned method, the study area is divided into similar sections according to the area and in each section; items such as strengths and weaknesses, threats and opportunities and their related factors are identified. By weighting each of these factors, the relative position of each part is clarified. Then, according to the obtained scores, each factor is classified and finally, the sum of their means and weights is placed as an indicator for ranking. The weight scores of all external components are summarized in a column, and then according to they have reviewed the overall score of that system.
Results and discussion
The present study is at four levels that include factors and sub-factors, goals and alternatives. In fact, the goal of the problem is to achieve the most appropriate strategy and criteria for the problem of matrix factors, which include strengths, opportunities, weaknesses and threats, are included in the subset of matrix factors. After analyzing the results of calculations related to each of the existing strategies, it was found that investing and planning tourism in historical and cultural sites and paying special attention to the specific customs of the region, paying attention to better access to the region and identifying unique attractions.
The tourist in terms of the type of buildings, architecture and texture of the region to increase tourism in the region as the first strategy with a value of 0.34 and respectively planning, design, development and equipping the natural potential of the region to create artificial attractions and Man-made in line with the natural attractions of the environment as well as increasing the use of specialized, experienced and trained forces in the ecotourism sector along with tourist areas with a second rank and a value of 0.26 and educating residents on how to deal with tourists, increase facilities, facilities and Accommodation and welfare equipment and efforts to resolve the cultural conflict between tourists and indigenous people with a third rank and a value of 0.20 and protect the environment and prevent undesirable use of natural and historical attractions and their destruction, protect the destruction of vegetation in the region And reducing water and soil pollution in the tourism and total area These specialized and experienced manpower in the staff and increase efficiency in tourism planning management with the fourth rank and a value equal to 0.17 in terms of weight importance and in order to decide the implementation of the mentioned strategies are in the next ranks.



Conclusion
One of the most controversial issues in villages with valuable heritage, in the natural context, is the challenge of conservation and development; On the one hand, development should boost the local economy, on the other hand, it should take care of nature and the environment. One of the most important solutions proposed to preserve human geography and convince local people to continue living is the prosperity of the tourism industry; this issue makes the need to build new places and infrastructure more serious. Biocompatible architecture and urban planning have been considered as an intelligent response to the impact of the implementation of development projects in the context of human and natural geography. The purpose of this study is to explain the impact of the trend towards biocompatible architecture in the prosperity of natural tourism and thus the development of economic, social and environmental indicators; the concept that excels in the framework of architectural theory is discussed in the example of the historical village of Abyaneh.
The achievements of the research show that the emphasis on the natural potentials and ecotourism capabilities of Abyaneh village in a scientific way, along with the observance of environmental issues and the principles of sustainable development; might be called as the best option to outline the development projects in this area. In other words, to promote the tourism industry, the biophilic development can be recommended that focuses on sustainability, the environment, energy efficiency, water preservation and hidden energy; while increasing the number of tourists.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Biophilic Architecture
  • Biocompatible Development
  • Tourism Industry
  • Ecotourism
  • Abyaneh
  1. ارشدی ابیانه، علی‌اکبر، 1387، جغرافیای ابیانه، ج 1، چ 2، تهران: مرسل.
  2. ابیانه، ویدا، 1392، آسیب‌شناسی گردشگری روستای ابیانه، پایان‌ناةه کارشناسی ارشد، رشتة علوم انسانی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
  3. امیرکیایی، سیدمهدی؛ مفیدی شمیرانی، سیدمجید؛ مهدوی نژاد، محمدجواد و رییس سمیعی، محمدمهدی، 1398، طراحی به روش واسازی و الگویی برای معماری زیست سازگار، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 21(12)، صص 277-289.
  4. جلالیان، اسحاق و موسوی، میرنجف، 1396، تحلیلی بر ساختار فضایی شهرهای استان بوشهر در راستای تدوین برنامه‏ریزی راهبردی، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 49(1)، 35-53.
  5. باقری کشکولی، علی؛ جلالیان، اسحاق و موسوی، میرنجف، 1396، تحلیلی بر ساختار فضایی شهرهای استان بوشهر در راستای تدوین برنامه‏ریزی راهبردی، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 49(1)، 35-53.
  6. بایگان، محمد، 1399، تحلیل نقش صنایع دستی بومی- محلی در توسعة گردشگری روستایی (مطالعه: روستاهای شهرستان ایرانشهر)، دهمین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پایدار، همدان: مرکز همایش‏ها و کنفرانس‏های فرازاندیشان بوعلی سینا، 12(3)، 141-158.
  7. پاپلی یزدی، لیلا؛ مسعودی، آرمان، 1393، گذشته به مثابه کالای مصرفی. پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، 4 (2)، 125-139.
  8. جهانیان، منوچهر و زندی، ابتهال، 1389، بررسی پتانسیل‏های اکوتوریسم مناطق کویری و بیابانی اطراف استان یزد با استفاده از الگوی تحلیل، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 42(74)، 61-74.
  9. حکمت‏نیا، حسن، 1385،  کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، ج 1، چ 3، تهران: علم نوین.
  10. خانی، فضیله؛ سلمانی، محمد و مشفق نژادی، عنایت‌الله، 1398، سنجش و تحلیل وضعیت آگاهی محیط‏زیستی در سکونتگاه‏های روستایی پیرامون شهر یاسوج، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 51(3)، 783-796.
  11. زیاری، کرامت‌الله؛‏ ضرغام‏فر، مسلم ‏‏و خادمی، امیرحسین، 1395، برنامه‏ریزی شهری با رویکرد بیوفیلیک (شهر طبیعت‌‌محور)، ج 1، تهران: آراد کتاب.
  12. زیاری، کرامت‌الله؛ حسن‌زاده، علی و زیاری، سمیه، 1395، بیوفیلیک در شهر (ادغام طبیعت در طراحی و برنامه‏ریزی شهری)، ج 1، تهران: انتشارات آراد کتاب.
  13. سجادی، ژیلا؛ افراسیابی راد، محمدصادق؛ توکلی‌نیا، جمیله و یوسفی، حسین، 1397، تحلیل شاخص‏های جهانی محیط زیست با رویکرد توسعۀ پایدار شهر تهران، پژوهش‏های جغرافیای انسانی،50(4)، 907-927.
  14. سپهوند، رضا؛ جعفری، محمد ؛ سپهوند، لیلا و احمدی، امین ، 1397، برنامه‏ریزی راهبردی توسعۀ اکوتوریسم روستایی (مطالعۀ موردی: روستای ایستگاه‏ بیشه)، پژوهش‏های جغرافیای انسانی،50 (2)، 263-276.
  15. سرمد، زهره؛ حجازی، الهه و بازرگان، عباس، ۱۳93، روش‏های تحقیق در علوم رفتاری، ج 1، چ 3، تهران: آگه.
  16. شعبانی، مرتضی؛ علوی، سیدعلی؛ مشکینی، ابوالفضل و سلمان ماهینی، عبدالرسول، 1398، ارزیابی و سنجش فضایی محیط‏ زیست‌شهری با رویکرد شهر سبز (مطالعة موردی: کلان‏شهر تهران)، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 51 (1)، 111-127.
  17. میرحسینی، سیدمجتبی؛ انصاری، مجتبی و بمانیان، محمدرضا، 1399، تبیین معیارهای حیات مبتنی بر علم بیونیک در برنامه‏ریزی و طراحی سکونتگاه‏های انسانی، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 52 (2)، 569-588.
  18. موسوی، میرنجف و حکمت‌نیا، حسن، 1390، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‏ریزی شهری و ناحیه‏ای، ج 1، چ 3، تهران: علم نوین.
  19. مهدوی‏نژاد، محمدجواد؛ دیده بان، محمد و بزاززاده، حسن، 1394، رویکرد طراحی- مبنا به مصرف هوشمندانة انرژی در نظریة معماری سرآمد، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 6 (22)، 41-50.
  20. مهدوی‏نژاد، محمدجواد، 1399، رویکرد طراحی- مبنا به مصرف هوشمندانة انرژی در نظریة معماری سرآمد، نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری‏های نوین معماری و شهرسازی، ۱۰ (۲)، ۷۵-۸۳.
  21. نادری، کاوه؛ بادکو، بهروز؛ حدیدی، مسلم؛ آزادی، سیامک؛ نجفی، پری و حامد، بیتا، 1397، اولویت‏بندی راهبردی توسعۀ گردشگری به‌‏منظور تعیین جایگاه آن در برنامه‏های توسعۀ شهری (مطالعۀ موردی: استان کرمانشاه)، پژوهش‏های جغرافیای انسانی،50 (3)، 573-589.
  22. ‏هاشمی، سیدمصطفی؛ علی‌پور، عباس؛ یوسفی فشکی، محسن و موسوی، میرنجف، 1399، شناسایی و اولویت‌بندی قابلیت‏های گردشگری در مناطق کویری و بیابانی استان قم، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 52 (1)، 17-37.
  23. Abyaneh, Vida, 2013, Abyaneh village tourism pathology. Master Thesis, Department of Humanities, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University, Central Tehran Branch.
  24. Amirkiaei, Mehdi; Mofidi Shemirani, Majid; Mahdavinejad, Mohammad Javad and Raissamiei, Mohammad Mehdi, 2020, Design for Disassembly and Shifting to Eco Friendly Architecture, Journal of Environmental Science and Technology, 21 (12), 277-289.
  25. Arshadi Abyaneh, A., 2008, Geography of Abyaneh, (Second Edition), (pp. 8-32). Tehran: Morsal Press.
  26. Bagheri Kashkoli, Ali; Jalalian, Eshagh and Mousavi, Mirnajaf, 2017, Analysis of the spatial structure of Bushehr cities in order to formulate strategic planning, Journal of Human Geography Research, 49 (1), 35-53.
  27. Baygan, Mohammad, 2020, Analysis of the Role of Indigenous-Local Handicrafts in the Development of Rural Tourism (Study: Villages of Iranshahr County), 10th National Conference on Tourism, Geography and Sustainable Environment, Hamedan: Center for Experiments and Conferences of Transcendentalists Bu Ali Sina, 12 (3), 141-158.
  28. Dohar Bob, M. and Situmorang, I .M., 2012, Social entrepreneurship to develop ecotourism, International Conference on Small and Medium Enterprises Development with a Theme “Innovation and Sustainability in SME Development, pp: 398-405.
  29. Hashemi, Mostafa; Alipour, Abbas; Yousefi Feshki, Mohsen and Mousavi, Mirnajaf, 2020, Identifying and prioritizing tourism capabilities in desert areas of Qom province, Human Geography Research, 52 (1), 17-37.
  30. Hekmat nia, H., 2006, Application of Model in Geography with Emphasis on Urban and Regional Planning, (Third Edition), (pp.46-76). Tehran: Alam Novin Press.
  31. http://unwto.com
  32. http://ichto.ir
  33. Jahanian, M. and Zandi, E., 2010, Investigating the Ecotourism Potentials of Desert and Desert Areas Around Yazd Province with using SWOT analysis pattern, Human Geography Research, 42 (74), 61-74.
  34. Khani, Fazileh; Salmani, Mohammad and Moshfegh nejadi, Enayatollal, 2019, Assessing and analyzing the state of environmental awareness in rural settlements around the city of Yasuj, Human Geography Research, 51(3), 783-796.
  35. Mahdavinejad, M.; Mansour pour, M. and Masouddinejad, M., 2016, Leading role of Climate in Outlining Contemporary Archotecture (Case Study: Dezfool Houses in Qajar Era), Hoviatshahr, 10(2), 61-74.
  36. Mahdavinejad, Mohammad Javad and Mousavi, Leila, 2013, Search for sustainability in contemporary architecture of Iran, American Journal of Civil Engineering and Architecture, 1(6), 129-142.
  37. Meng, Yanjun, 2019, Architectural Design of Tourist Areas from the Perspective of Ecological Environmental Protection, 1st International Symposium on Economic Development and Management Innovation, 91(1), 18-22.
  38. Mirhosseini, Mojtaba; Ansari, Mojtaba and Bemanian, Mohammad Reza, 2020, Explaining Bionics-Based Life Criteria in Planning and Designing Human Settlements, Human Geography Research, 52 (2), 569-588.
  39. Mousavi, Mirnajaf and Hekmatnia, Hasan, 2011, Application of the model in geography with emphasis on urban and regional planning, (Third Edition), (pp.19-57). Tehran: Alam Novin Press.
  40. Naderi, Kaveh; Badkou, Behruz; Hadidi, Moslem; Azadi, Siamak; Najafi, Pary and Hamed, Bita, 2018, Prioritization of Tourism Development Strategies to Determine its Role in Urban Development Plan (Case Study: Kermanshah Province), Human Geography Research, 50 (3), 573-589.
  41. Qi, H.; Liu, J. and Mei, L., 2018, Progress of Tourism Area Life Cycle Theory[J]. Scientia Geographica Sinica.
  42. Reinmuth, G.; Horton,T.; Burke, A. et al., 2016, Measuring Up: Innovation and the Value Add of Architecture. Sydney: NSW Architects Registration Board.
  43. Sajadi, Jila; Afrasiabi Rad, Mohammad Sadegh; Tavakoli nia, Jamileh and Yousefi, Hossein, 2018, Analysis of Global Environmental Indicators with the Approach of Sustainable Development in Tehran, Human Geography Research, 50 (4), 907-927.
  44. Sarmad, Z.; Hejazi, E. and Bazargan, A., 2014, Research Methods in Behavioral Sciences, (Third Edition), (pp.14-43). Tehran: Agah Press.
  45. Scerri, Moira; Foley, Carmel and Edwards, Deborah, 2018, Design, architecture and the value to tourism, Tourism Economics, 25(3), 1-16.
  46. Sepahvand, Reza; Jafari, Mohammad; Sepahvand, Leila and Ahmadi, Ali, 2018, Strategic Planning for Development of Rural Ecotourism (Case Study: Bisheh Station Village), Human Geography Research, 50 (2), 263-276.
  47. Shabani, Morteza; Alavi, Ali; Meshkini, Abalfazl and Salman Mahini, Abdolrasul, 2019, Spatial Evaluation of Urban Environment with Green City Approach (Case Study: Tehran Metropolis), 51 (1), 111-127.
  48. Stevens,T., 2017, Build and They Will Come. Placemaking: Attractions and Tourism Are Inextricably Linked and Architects Play a Vital Role, vol. 1. London: CLADBook, pp. 187-199.
  49. The International Ecotourism Society (TIES), www.ecotourism.org.
  50. Zhou, Min; Xiaoqun, Liu; Pan, Bin; Yang, Xin; Wen, Fenghua and Xia, Xiaohua, 2017, Effect of Tourism Building Investments on Tourist Revenues in China: A Spatial Panel Econometric Analysis[J]. Emerging Markets Finance & Trade, 53(9),1973-1987.
  51. Ziyari, K.; Hasanzadeh, A. and Ziyari, S., 2016, Biophilic in the city (integration of nature in urban design and planning), (pp. 12-53). Tehran: Arad Ketab Press.
  52. Ziyari, K.; Zarghamfar, M. and Khademi, A., 2016, Urban planning with biophilic approach (nature-oriented city), (pp. 23-54). Tehran: Arad Ketab Press.