نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد
2 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Extended Abstract
Introduction
Neighborhood as a constituent element and smallest part of social and spatial of city and link citizens, it can also at least strengthen social capital, natural, human and economic, urban sustainable development to have at all levels. In other words, the neighborhood as a normative concept in which social obligations are formed based on shared values, and because of the relationship between humans and the environment and correct understanding and expectations commensurate with the natural and social competences, may underlie the social and ecological justice and balance in relation with sustainable development is at different levels. Since the without relying on local and national sustainable development as a primary focus of social life - ever, are not allowed. So in recent years, serious attention to the sustainable development of city officials and urban planners at different levels of social, economic and cultural, tangible aspects of urban life and lower levels (neighborhood) has attracted. The attention to the importance of sustainable development neighborhood in Tehran is very important because there are a lot of problems.
Tehran, the capital and largest city of the country, until the early part of this century, according to multiple sources and organizes all elements of Persian cities with Islamic elements in the visible region was dry. But in recent decades, neighborhood structure in three steps, »centrality of the family unit neighborhood «, »Few places combine family and career« and »Neighborhood Removing« lost and the modern city and the neighborhood has become. So that today the neighborhoods 374 of Tehran, due to replacing the general social organizations rather than neighborhoods, failure to use and utilizes the power of partnerships, and community residents to manage community, great migration, fatigue and lack of municipal buildings and mismatch them with new details regarding the identities and locations of human communities, neighborhood associations and relationships within their neighborhood is lost. So that today the neighborhoods 374of Tehran, due to replacing the general social organizations rather than neighborhoods, failure to use and utilizes the power of partnerships, and community residents to manage community, great migration, fatigue and lack of municipal buildings and mismatch them with new details regarding the identities and locations of human communities, neighborhood associations and relationships within their neighborhood is lost. Since the return of the old neighborhoods of Tehran is not feasible and reasonable. So keeping in mind the need to retrieve the identity, values and meaning of the neighborhood - Iran and the role and function of the urban neighborhoods in Tehran could have, should lead to serious consideration of sustainable development places in the city. Accordingly, in this research, identify indicators of sustainable community development and Sustainable Development and evaluation of a neighborhood in the slums of Tehran and test hypotheses as 1- The study sites are located at different levels of development. 2- The social base - the residents of the neighborhoods studied economics and sustainable development of the communities there is discussed.
Methodology
The aim of the present study was applied and methods descriptive - analytical. In this research, according with regard to a problem and aim of the study, the unit of analysis was selected households in the neighborhood. Then sample size was calculated using Cochran's sample of 384 families, from families living in the city of Tehran was determined. Then classify the neighborhoods of Tehran in social - economic 4 class (High, medium high, medium, low, low), a neighborhood of each category were selected using random sampling. Accordingly, the share of total population in each neighborhood to neighborhood site each sample was determined by sample size. Then required data were collected from the families sampled in a systematic way. Then, using the Kruskal-Wallis test is a test of the difference, the initial data matrix was prepared, then with Using Analytical Hierarchy Process and Vikor Method Neighborhood sustainability, the study sites were assessed. Finally using the One-way analysis of variance and Pearson Statistical tests Hypotheses were examined.
Results and discussion
The results of the analytic hierarchy process for sustainable community development indices showed that Weighted index of social justice (0.236), Safety and Security weighted index (0.208), Environmental indicators weight(0.179), Identity and vitality index weight(0.114), weighted index of the urban landscape(0.102), Weighted satisfaction index(0.097) and Participation index weight (0.064), The index of social justice and participation, Respectively the highest and lowest value, sustainable development indicators are compared to other neighborhoods.
The results of the Vikor model Showed that Niloufar neighborhoods with Q=0.017 and neighborhood Valiasr shomali with Q=1.000 , respectively the best and worst of neighborhood sustainability indicators are and Ashtiani's and Imamiye neighborhoods with stability 0.160 and 0.613 ranked second and third in the neighborhood are sustainability.
Conclusion
The overall results of the study suggest different levels of sustainability in the communities studied, and the reason may be lack of municipal subdivisions in the neighborhood and ends with the establishment of the municipality in the area, clutter neighborhoods studied historical identity in the process of urban development and et al noted.
To increase the level of success in achieving sustainable development, neighborhood localities studied following suggestions are offered.
Principal or district administrators and trustees elected from among the residents of the neighborhood;
Open green spaces and open and moderation in the housing of the prospect, air, noise and light;
Spatial and social structure of right and moderation in the economic and social groups;
According to the Environmental Planning and preserve environmental values in the neighborhood and the reduction of noise and air pollution expand the scope of public health and the environment;
Increase social security in addition to the neighborhood police station by a guard and encourage a sense of community responsibility and local people, especially for women and children.
کلیدواژهها [English]
اجزاء شکوهی، محمد و فرشته مرادی، 1391، مطالعة تطبیقی پایداری محلات سراب و سجاد مشهد با استفاده از روشهایAHP و دلفی (با مشارکت شهرداری مشهد)، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیهای، دورة دهم، شمارة 19، صص 95- 118.
علویتبار، علیرضا، 1380، الگوی مشارکت شهروندان در ادارة امور شهرها، جلد اول، مرکز مطالعات برنامهریزی شهری، وزارت کشور، انتشارات سازمان شهرداریها، تهران.
عالی، حسین و شهرام تاجیک، 1387، مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی، چاپ اول، انتشارات جام جم، تهران.
عاشورلو، مهراب، 1391، تحلیل شاخصهای پایداری محلهای در منطقه سه شهر اصفهان، استاد راهنما، صفرقائد رحمتی، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه یزد.
اطهاری، جمال، 1383، تحولات نظام مدیریت فضایی و شهری برای توسعۀ پایدار محلهای در فرانسه، چکیدة مقالات همایش توسعة محلهای، شهرداری تهران، تهران.
آزاد ارمکی، تقی، 1379، محلهگرایی و روند توسعة شهر تهران، مؤسسة مطالعات و تحقیقات اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران.
عزیزی، محمدمهدی، 1385، محلة مسکونی پایدار، مطالعة موردی: نارمک، نشریة هنرهای زیبا معماری و شهرسازی، دورة هفتم، شمارة 27، صص 35- 46.
بحرینی، سیدحسین و منوچهر طبیبیان، 1377، مدل ارزیابی کیفیت محیطزیست شهری، فصلنامة محیطشناسی، دورة بیستوچهارم، شمارة 21، صص 41- 56.
بزی، خدارحم، 1391، محلة مسکونی پایدار، مطالعة موردی: شهر زابل، فصلنامة تحقیقات جغرافیایی، دورة بیستوهفتم، شمارة 104، صص 231- 254.
چپمن، دیوید، 1384، آفرینش محلات و مکانها در محیط انسانساخت، ترجمة شهرزاد فریادی و منوچهر طبیبیان، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
افتخاری، جواد، 1380، برنامهریزی و ساماندهی کاربری اراضی محلة قلهک، پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه علموصنعت ایران، تهران.
الیوت، جنیفر، 1378، بررسی مفاهیم توسعۀ پایدار، ترجمۀ احمد بالان، دوماهنامة جهاد، سال نوزدهم، شمارههای 218 و 219.
حبیب، فرح، 1386، رویکرد پایداری در متن شهرسازی، فصلنامة علوم و تکنولوژی محیطزیست، دورة نهم، شمارة 1، صص 111- 120.
حقیقیان، منصور، 1393، احساس امنیت زنان و برخی عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه: زنان شهر اصفهان)، فصلنامۀ مطالعات جامعهشناختی شهری (مطالعات زنان)، دورۀ چهارم، شمارة 10، صص 53- 71.
حاجیپور، خلیل، 1385، برنامهریزی محله- مبنا، رهیافتی کارآمد در ایجاد مدیریت شهری پایدار، نشریة هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دورة هفتم، شمارة 26، صص 37- 46.
هودسنی، هانیه، 1384، توسعة محلهای پایدار (مفاهیم نظری و خاستگاه تاریخی)، سمینار کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشکدة هنر، دانشگاه تربیتمدرس، تهران.
جعفرنژاد هکتهلویی، محمدباقر، اسلامی، حسین و عباس علویراد، 1392، سنجش میزان رضایتمندی شهروندان تهرانی از خدمات و کارکنان شهرداری تهران، فصلنامة اقتصاد و مدیریت شهری، دورة دوم، شمارة 5، صص 103- 117.
کریمی، میترا و نعیمه رضایی، 1389، مفهوم و نقش محله در گذشته و امروز، نشریة نوسازی، دورة دوم، شمارة 11، صص 1- 20.
لطفی، صدیقه، منوچهری میاندوآب، ایوب و حسن آهار، 1392، شهر و عدالت اجتماعی، تحلیلی بر نابرابریهای محلهای (مورد: محلات مراغه)، فصلنامة تحقیقات جغرافیایی، دورة بیستوهشتم، شمارة 2، صص 69- 92.
لینچ، کوین، 1384، تئوری شکل شهر، ترجمة سیدحسین بحرینی، چاپ سوم، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
معصومی، سلمان، 1386، یادداشتهای شخصی از همایش محلات تهران، چالشها و راهبردها، دانشکدة علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران.
میرابزاده، پرستو، 1373، توسعۀ پایدار، فصلنامۀ محیطزیست، جلد ششم، شمارة 3، سازمان حفاظت محیطزیست، تهران.
رکنالدین افتخاری، عبدالرضا، 1383، سند کاربردی توسعة محلهای: رویکردها و زمینههای نظری توسعة محلهای، همایش علمی- کاربردی توسعة محلهای: چشمانداز توسعۀ پایدار شهر تهران، مرکز مطالعات اجتماعی شهرداری تهران، تهران.
کریمی، سرگل و جمیله توکلینیا، 1388، جایگاه توسعه در مقیاس خرد و محلهای در توسعۀ پایدار شهری، مطالعة موردی: محلة اوین، فصلنامة نگرش نو در جغرافیای انسانی، دورة اول، شمارة 3، صص 81- 92.
سرایی، محمدحسین و سیدمصطفی حسینی، 1393، کاربرد تکنیکهای نوین تصمیمگیری چندمعیاره در برنامهریزی شهری و منطقهای، انتشارات دانشگاه یزد، یزد.
توکلینیا، جمیله و منصور استادی سیسی، 1388، تحلیل پایداری محلههای کلانشهر تهران با تأکید بر عملکرد شورایاریها؛ نمونة موردی محلههای اوین، درکه و ولنجک، فصلنامة پژوهشهای جغرافیای انسانی، دورة چهلودوم، شمارة 70، صص 29- 43.
زیاری، کرامتالله، 1388، برنامهریزی کاربری اراضی شهری، چاپ دوم، دانشگاه تهران، تهران.