واکاوی و پایش سیاست‌های اجتماعی- فضایی در پهنه‌ی جغرافیایی شهر (موردپژوهی: شهر گرگان)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیئت ‏علمی گروه جغرافیا و برنامه ‏ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکدۀ علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

سیاست‏های اجتماعی- فضایی زنجیره‏ای از تصمیم‏های اختیارشده توسط مراجع عمومی در هر یک از سطوح ملی، منطقه‏ای، فراشهری، و شهری هستند که بر نحوة زیست انسان‏ها در شهرها، مشکل‏های شهرها، و کیفیت زندگی در آن‏ها اثر می‏گذارند. در سیاست‏گذاری شهری ممکن است لابی‏های سیاسی، رسانه‏ها، و گروه‏های فشار خارج از سازوکار رسمی سیاست‏گذاری نیز قادر شوند ترجیح‏های خود را بدون پیمودن یک فرایند تصمیم‏گیری در سیاست‏ها وارد کنند. بنابراین، تحقیق حاضر به واکاوی و واپایش سیاست‏های اجتماعی و نابرابری فضایی در شهر گرگان می‏پردازد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی و شیوة گردآوری داده‏ها اسنادی-کتابخانه‏ای است. از تکنیک‏های کمی- ریاضی تصمیم‏گیری چندمعیارة وازپاس، دابلیو‏اس‏آ، کوپراس و برای وزندهی از آنتروپی شانون استفاده شد. همچنین،برای نتیجه‏گیری بهتر از تکنیک تلفیقی کاندرست استفاده شده است. یافته‏های پژوهش حاضر نشان می‏دهد شاخص‏های خدمات شهری در نواحی هشتگانة گرگان به صورت متوازن توزیع نشده و تفاوت چشم‏گیری بین نواحی شهر گرگان از نظر برخورداری از شاخص‏های عدالت فضایی ملاحظه می‏شود. یافته‏های تکنیک تلفیقی کاندرست بیانگر آن است که نواحی 4 و 1 به‏ترتیب در بالاترین و پایین‏ترین سطح شاخص‏های رفاه اجتماعی قرار گرفته‏اند. اولویت‏بندی نواحی از لحاظ برخورداری از شاخص‏های خدمات شهری نشان می‏دهد که نواحی 4، 3، و 6 به‏عنوان نواحی برخوردار، نواحی 7 و 8 به‏عنوان نواحی نیمه‏برخوردار، و نواحی 2، 5، و 1 به‏عنوان نواحی محروم از خدمات زیرساخت‏شهری قرار دارند. با توجه به یافته‏های این تحقیق، مدیران و مسئولان شهری،به‏ویژه سیاست‏گذاران و مشاوران توسعة برنامه‏ریزی استراتژیک و راهبردی- عملیاتی شهرداری گرگان، می‏توانند با تغییر سیاست و اصلاح بودجه‏بندی فضایی و تدوین برنامه‏‏های اجرایی سالانه، نابرابری‏های فضایی را کاهش دهند و در نتیجه محیط شهری پایدارتری را در محور‏های مختلف برای شهروندان تضمین کنند.
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Thorough investigation and monitoring of spatial, social policies pertaining to city zoning ( case : Gorgan )

نویسندگان [English]

  • Ahmad Zangane 1
  • Ebrahim Moammeri 2
1
2 Department of Geography and Urban planning , Golestan University
چکیده [English]

Thorough investigation and monitoring of spatial, social policies pertaining to city zoning ( case : Gorgan )
Spatial social policies comprises of sets of apt decisions taken by public entities at different levels including national, regional ,urban and intera urban ones .These would have an impact upon human livelihood as well as the quality of the life and other corresponding urban problems .With regard to urban policy decisions there exists a likelihood that some political key figure layers as well as medias and pressure groups, away from formal mechanism and decision processes being able to prioritize their political wills .The major objective of this paper is to thoroughly investigate and monitor the spatial social inequality policies detected in some zones in Gorgan as this work's study area. From objective side, this study has an applied nature. However, methodologically speaking it relies on a descriptive and analytical approach . This study is based on documentations as well as some mathematical and quantitative techniques including WASPAS ,WSA , COPRAS and Entropy Shannon . This is followed by application of some combining technique including kanderast?. This study suggests that Gorgan 's eight zones show uneven distribution regarding urban services indices. That means that there exists some drastic discrepancies with regard to possession of social justice indices associated with different zones. As such, based on kanderast combination technique, zone 4 possesses the highest value as opposed to zone 1 regarding social welfare. Prioritizing different Gorgan's zones based on urban social services reveals that zones 4,3, and 6 are ranked as the most privileged ones followed by zones 7 and 8 as semi privileged ones. Zones 2, 5 and 1 are ranked as the deprived ones regarding urban infrastructures.It is argued that Gorgan's key corresponding urban figures, more specifically urban politicians and strategic urban planning consultants should reduce spatial inequalities. This can be achieved by utilizing modified, improved urban policies and some budget amendment. The changes along this line will ultimately assure more sustainable urban environments.
Key words:Social Policies, Spatial Urban Justice, Decision Making Technique, Urban Planning , Gorgan City

Introduction
Generally speaking, political, social approaches as well as the politics and its social implication have great impacts upon the production of geographical space.This means that the politics along with political space economy aim to pave the way and ultimately shape decent urban spaces for the citizens.In fact, the geographic spaces are the setting of different economic, social and political functions in which affects the production of urban space.It is suggested that the government with its apt policies is capable of transforming urban spatial organization as well. The government is responsible for creation of urban geographic spaces and the corresponding functional structural changes as well as geographic balances and imbalances. Generally speaking, accomplishing targeted and well balanced urban development is the major objective of urban regional planning. Furthermore, urban services are being considered as the most fundamental realm of urban planning policies. Therefore, service allocation processes, due to its impact upon urban livability and promotion of comfort level and well being, should receive prime attention regarding advance urban management.
Methodology
This study has descriptive and analytical nature and from objective aspect it is applied as well. Our approach further bases on the existing relevant documentation in order to compile the required information.The statistical population is comprised of Gorgan's eight zones. Regarding analytical sphere, the study applies WSA, COPRAS, and WASPAS.
Results and discussion
Based on WASPAS technique those area with value close to 1 are considered to be privileged as opposed to deprived ones with values close to 0 .
This study suggests that different zones in Gorgan experience varied value levels regarding welfare indices. As such, zones 4, 8, 6, 7, 3, 5, 2 and 1 with values of 0.4096, 0.4022, 0.3802, 0.2981, 0.2540, 0.1461, 0.1192 and 0.0696 respectively correspond to different hierarchical spectrum level as far as the urban welfare is concerned. This indicates the unfair and unsuitable status of selected Gorgan's zones as far as urban welfare indices are concerned .Based on COPRAS technique, out of 16 urban service indices, zones 4, 1, 2, 5, 3, 7, 6, and 8 with the development coefficient 1 , 0.8222, 0.7423, 0.5762, 0.5762, 0.5013, 0.4076 and 0.1935 respectively correspond to different hierarchical spectrum level as far as the urban welfare is concerned.With regard to the application of WSA technique, zone 4 with corresponding development coefficient 0.5081 got the highest rank followed by zone 3 (0.3226). Zone 6 with development coefficient of 0.3220 holds the third position followed by zone 7 (0.2590). Zone 8 with development coefficient 0.2047 ranked the fifth followed by zone 2 (0.3226 ) Lastly, zone 5 with development coefficient 0.0804 ranked seventh followed by zone 1 (0.0417).Based on kandrast combination technique out of 8 selected zones, zone 4 ranked the highest as opposed to zone 1 (lowest rank) as far as the urban welfare service indices are concerned . Furthermore, zones 4, 3, and 6 are categorized as privileged and abundant zones . This is followed by zones 7 and 8 known as semi privileged ones. However, zones 2 ,5 and 1 are categorized as deprived ones with respect to receiving urban welfare services.
Based on forgoing discussions, Kandrast technique would be well justified to accomplish better allocation of urban services and combating spatial inequalities between Gorgan 's different zones. Our study reveals the drastic differences and inequalities among Gorgan's selected zones as far as urban welfare services is concerned. Zone 4, 3 and 6 are categorized as privileged and abundant zones. This is followed by zone 7 and 8 known as semi privileged ones and zones 2, 5 and 1 are categorized as deprived ones with respect to receiving urban welfare services. Regarding fair distribution of urban welfare services, the following recommendations sound appropriate :
Urban planning key figures should involve and incentivize citizens in implementation of urban plans. That means more active community participation is highly recommended.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social Policies
  • Spatial Urban Justice
  • Decision Making Technique
  • Urban Planning
  • Gorgan City

مراجع

  1. ابراهیم‏نیا، وحیده و عبدی دانش‏پور، زهره، 1396، سیاست‏گذاری در بزرگ‏شهر تهران: واکاوی دوگانة یکپارچه- غیریکپارچه، نشریة هنر‏های زیبا- معماری و شهرسازی، دورة 22، ش 1، صص17-28.
  2. احدنژاد، محسن؛ زلفی، علی و نوروزی، محمدجواد، 1392، ارزیابی پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در نواحی شهری با رویکرد توسعة پایدار و عدالت اجتماعی با استفاده از مدل‏های VIKOR و TOPSIS، مطالعة موردی شهر زنجان، فصل‏نامة نگرش‏های نو در جغرافیای انسانی، س ۵، ش ۲، صص ۱۶۹-183.
  3. افتخاری، رکن‏الدین و توکلی، مرتضی، 1381، توسعة مردم‏گرا، تهران: ناشر شرکت چاپ و نشر بازرگانی.
  4. اندرو، وینسنت، 1371، نظریه‏های دولت، ترجمة حسین بشرویه، تهران: نشر نی.
  5. پوراحمد، احمد و خلیجی، محمدعلی، 1393، قابلیت‏سنجی تحلیل خدمات ‏شهری با استفاده از تکنیک VIKOR (مطالعة ‏موردی: شهر‏ بناب)، مجلة علمی‏- پژوهشی برنامه‏ریزی فضایی (جغرافیا)، س ۴، ش ۲، صص ۱-16.
  6. پوراصغر سنگاچین، فرزام؛ صالحی، اسماعیل و مثنوی، محمدرضا، 1389، مقایسة تطبیقی- تحلیلی روش‏های سنجش توسعة پایدار، پژوهش‏های محیط زیست، س 1، ش 1، صص 67-82.
  7. پیله‏ور، علی‏اصغر، 1392، درآمدی بر اقتصاد سیاسی شهرنشینی ایران، تهران: دانش نگار.
  8. پیله‏ور، علی‏اصغر، 1395، ارزیابی تعیین رویکرد سیاسی در نابرابری شهری- ناحیه‏ای مطالعة موردی: خراسان شمالی، مجلة آمایش جغرافیایی فضا، س ۶، ش ۲۲، صص 77-90.
  9. حافظ‏نیا، محمدرضا؛ احمدی‏پور، زهرا و قادری حاجت، مصطفی، 1389، سیاست و فضا، مشهد: پاپلی.
  10. حیدری ساربان، وکیل، 1393، سنجش و اولویت‏بندی مناطق روستایی بر حسب سطوح رفاه اجتماعی (مطالعة موردی: شهرستان پارس‏آباد)، مجلة علمی- پژوهشی برنامه‏ریزی فضایی، س ۴، ش ۳، صص 61-76.
  11. داداش‏پور، هاشم؛ علیزاده، بهرام و رستمی، فرامرز، 1394، تبیین چارچوب مفهومی عدالت فضایی در برنامه‏ریزی شهری با محوریت مفهوم عدالت در مکتب اسلام، فصل‏نامة علمی- پژوهشی نقش جهان، ش 1-5، صص 75-85.
  12. داداش‏پور، هاشم و رستمی، فرامرز، 1390، بررسی و تحلیل نحوة توزیع خدمات عمومی شهری از دیدگاه عدالت فضایی، مطالعة موردی: شهر یاسوج، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه‏ای، ش ۱۶، صص ۱۷۱-198.
  13. دانش‏پور، زهره، 1385، تحلیل نابرابری فضایی در محیط‏های پیراشهری (کوششی در استفاده از رهیافت برنامه‏ریزی و مدیریت راهبردی در تهران)، نشریة هنر‏های زیبا، ش 28، صص 5-14.
  14. دهقان، حسین، 1386، فرصت‏ها و تهدید‏ها برای آموزش و پرورش در مواجهه با نابرابری فضایی در فناوری اطلاعات و ارتباطات، فصل‏نامة تعلیم وتربیت، ش 23، صص 126-163.
  15. ربانی، رسول؛ کلانتری، صمد؛ قاسمی،وحید؛ فروغ، السادات­عریضی و اسماعیلی، رضا، 1387، بررسی رابطۀ رفاه اجتماعی با سرمایۀ اجتماعی در فرایند توسعه، مطالعۀ موردی: شهرستان‏های استان اصفهان،مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان، ج ۲۹، ش1.
  16. زاهدی اصل، محمد، 1382، مبانی رفاه اجتماعی، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
  17. زبردست، اسفندیار، 1383، اندازة شهر، تهران: انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی، مرکز تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
  18. زیاری، کرامت‏الله، 1383، اصول و روش‏های برنامه‏ریزی منطقه‏ای، چ ۳، یزد: انتشارات دانشگاه یزد.
  19. سعیدنیا، احمد، 1382، کاربری زمین شهری، کتاب سبز شهرداری‏ها، ج ۲، انتشارات سازمان شهرداری‏ها و دهیارهای کشور.
  20. شریف‏زادگان، محمدحسین، 1395، ارزیابی انتقادی منابع، انگاشت‏ها و نظریه‏های برنامه‏های رفاهی ایران، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورة 5، ش 1، صص 127-145.
  21. شریفی، عبدالنبی، 1385، عدالت اجتماعی و شهر: تحلیلی بر نابرابری‏های منطقه‏ای در شهر اهواز، پایان‏نامة دورة دکتری جغرافیا و برنامه‏ریزی شهری، دانشگاه تهران.
  22. شهیکی‏تاش، محمدنبی؛ یغفوری، حسین و درویشی، باقر، 1394، بررسی شدت عدم تعادل فضایی و منطقه‏ای رفاه در استان‏های ایران (مطالعة مقایسه‏ای رفاه مبتنی بر دیدگاه هاروی و اسمیت)، فصل‏نامة برنامه‏ریزی منطقه‏ای، س ۵، ش 17، صص 15-30.
  23. عندلیب، علیرضا و ثابت‏قدم، محمدعلی، 1388، نقش درآمدهای پایدار توسعه شهری در برنامه ریزی فضایی-کالبد ، نشریۀ هویت شهر، س 3،ش 5، صص 88-98.
  24. فیتز پتریک، تونی، 1381، نظریة رفاه، ترجمة هرمز همایون‏پور، تهران: نشر گام نو.
  25. کاپوراسو، جیمز و دیوید، لوین،  1387، نظریه‏های اقتصاد سیاسی، ترجمة محمود عبدالله‏زاده، تهران: ثالث.
  26. معین، محمد، 1371، فرهنگ فارسی، چ ۸، تهران: امیرکبیر.
  27. مهدی‏زاده، جواد، 1386، برنامه‏ریزی راهبردی توسعة شهری، وزارت مسکن و شهرسازی، تهران: شرکت طرح و نشر پیام سیما.
  28. موسوی، میرنجف، 1393، رتبه‏بندی محلات شهر سردشت از نظر حرکت به سوی خلاقیت با تأکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از تاپسیس و ANP. جغرافیا و آمایش شهری و منطقه‏ای، ش 10، صص ۱۹-38.
  29. موسی‏خانی، غلامرضا، ١٣٧٨، تجزیه و تحلیل رفاه اجتماعی در ایران و اثرپذیری آن از نابرابری درآمدی، پایان‏نامة کارشناسی ارشد، گروه اقتصاد، دانشگاه شیراز.
  30. هاشمی، مناف و یحیی‏پور، مهدی، 1390، اصول و مبانی مدیریت خدمات شهری در شهرداری، تهران: انتشارات سازمان شهرداری‏ها و دهیاری‏ها.
  31. هیران دی، ‏یاس و امانایاک، بیکر، 1368، درسنامة برنامه‏ریزی روستایی، ترجمة ناصر فرید، مرکز تحقیقات و بررسی روستایی.
  32. وارثی، حمیدرضا؛ قائد رحمتی، صفر و باستانی‏فر، ایمان، 1386، بررسی اثرات توزیع خدمات شهری در عدم تعادل فضایی جمعیت، نمونة موردی: مناطق شهر اصفهان، مجلة جغرافیا و توسعه، صص ۹۱-106.
  33. لینچ،کوین،1381، تئوری شکل شهر، حسین بحرینی، ویرایش دوم، تهران، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
  34. امانپور، سعید؛ حسینی­شهپریان، نبی الله؛ ملکی، سعید،1395، تحلیل فضایی سطح برخورداری مناطق کلان شهر اهواز از خدمات شهری با تاکید بر عدالت اجتماعی، پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، شماره3، ص 495-517.
  35. مشکینی،ابوالفضل؛ برهانی، کاظم؛ شعبان­زاده نمینی، رضا،1392، تحلیل فضایی سنجش پایداری اجتماعی شهری؛ مورد مطالعه: مناطق 22 گانه شهر تهران، جغرافیا، شماره 39، ص 177-202.
  36. نظم­فر، حسین؛ عشقی چهاربرج، علی، قاسمی، مهدی،1393، تحلیل وضضعیت عدالت اجتماعی در ساختار فضایی درون شهری (مطالعه موردی: شهرمراغه)، جغرافیا و مطالعات محیطی، شماره 11، ص 91-112.
  37. مرصوصی، نفیسه؛ پورمحمدی، محمدرضا؛ نصیری، اسماعیل؛ محمدزاده، یوسف،1392، تحلیل فضایی و سنجش سطح پایداری توسعه مناطق کلان شهر تبریز، پژوهش­های بوم­شناسی شهری، سال چهارم، شماره2، ص 45-66.
  38. دانش­نظافت، علیرضا؛ مولایی هشجین، نصراله؛ معتمدی­مهر، اکبر،1395، مقایسه تطبیقی توسعه­یافتگی مناطق شهری رشت با استفاد از روش­های ارزیابی چند شاخصه، مطالعات برنامه­ریزی سکونتگاه­های انسانی، سال یازدهم، شماره34، ص 1-16.
  39. اسکندری­نوده، محمد؛ مژگان، خوشدلان،1391، تحلیل فضایی پراکندگی جمعیت و توزیع خدمات در شهر بندرانزلی بر اساس مدل تاپسیس، جغرافیا و پایداری محیط، دوره 2، شماره3، ص 25 تا 44.
  40. موسوی، میرنجف،1393، رتبۀ­بندی محلات شهر سردشت از نظر حرکت به سوی خلاقیت با تاکید بر تحقق شهر خلاق با استفاده از مدل تاپسیس و ANP، جغرافیا و آمایش شهری- منطقه­ای، دوره4، شماره 10، ص 19-37.

41. Afrough, Emad, 1998, Space and Social Inequality, The Tarbiat Modares University Press, Tehran.

42. Albrechts, L., 2004, Strategic (spatial) planning reexamined, Environment and Planning B, No. 31, PP. 743-758.

43. Bashiriyeh, Hosein, 1994, History Of Political Thought In The Twentieth Century: The Political Philosophy Of John Rawls, Etelaate- Siasai va Eghtesadi Journal, Vol. 2-1, No. 11.

44. Boyne, G.; Powell, M. and Ashworth, R., 2001, Spatial Equity and Public Services: An empirical analysis of local government finance in England, Public Management Review, No. 3, PP. 19-34.

45. Brown, Nicholas; Rayan, Griffis; Kevin, Hamilton; Sharon, Irish and Sarah, Kanouse, 2007, What Makes Justice Spatial? What Makes Spaces Just? Three Interviews on the Concept of Spatial Justice, Critical Planning, Vol. 14, No. 1, PP. 1- 28.

46. Cardoso, Ricardo and Bredavazquez, Isabel, 2007, Social Justice as a Guide to Planning Theory and Practice: Analyzing the Portuguese Planning System, International Journal of Urban and Regional Research, Vol. 31, No. 2, PP. 384-400.

47. Clark, T. N., 1981, Urban policy analysis: directions for future research, Annual review of socialogy, Vol. 11, PP. 437-455. Sage Publications, Incorporated.

48. Dadashpoor, Hashem and Rostami, Faramarz, 2012 A, Evaluation Of Integrated SpatialJustice In Urban Public Services Based On Population Distribution, Availability And Efficiency In Yasuj City, Journal Of Urban And Regional Studies And Research, Vol.10 , No.89 , PP .1-22.

49. Erkip, Feyzan, 1997, The distribution of urban public services: the case of parks and recreational services in Ankara, Cities, Vol. 14, No. 6, PP. 353-361.

50. Gray, R. (2002). Social Accounting Project and Accounting Organization and SocietyPrivileging Engagement, Imaging New Accounting Organizations and Society.

51. Harvey, D., 1996, Gustice Nature and Geography of Difference, Blakwell Publishers, Oxford, AUK.

52. Harvey, David, 1973, Social justice and the city, Edward Arnold, London.

53. Hillier, Jean, 2012, Shadows Of Power, Translated By Pouladi Kamal, Tehran: Iran Engineers Society Press.

54. Hoch, Charles, 1996, A pragmatic inquiry about planning and power. In Explorations in planning theory, edited by S. J. Mandelbaum, L. Mazza, and R.W. Burchell, 30-44.

55. Hutchison, R., 2010, Chicago school of urban sociology, Encyclopedia of urban studies, PP. 127-131.

56. Huxhold, W. E., 2002, An introduction to urban geographic information systems. New York: Oxford University Press.

57. Kanbur, Ravi and Venables, Anthony J., 2005, Spatial Inequality Development. Oxford: Oxford University.

58. Mirsendesy, Seyed Mohammad, 1996, Effective Factors For People’s Perception from Justice Of Its Relationship Equality (Inequality), The Case Study: Mashhad City, M.S Thesis In Sociology, Tarbiat Modarres University, Faculty Of Human Sciences.

59. Moor, J., 2000, Learning cities, the global urban observatory. Habitat Debate, Vol. 6, No. 1, PP. 7-10.

60. Pacione, M., 2001, Urban geography, a global perspective. London: Routledge.

61. Smith, G., 1999, Area-based initiatives: The rationale and options for area targeting. CASE Paper 25. Centre for Analysis of Social Exclusion. London School of Economics. Available from. <http://sticerd.lse.ac.uk/dps/case/cp/CASEpaper25.pdf>.

  1. 62.  Tabibian, Mohammad; Shekoohi, Mohammad Saleh and Arbab, Parsa, 2010, Evaluation Of Social Justice From Urban Viewpoint, Case Study: Khoobbakhat Neighborhood Of District 15 Of Tehran, Journal Of Armanshahr, No. 5, PP. 111-122.

63. Talen, E., 1998, Visualising fairness. Equity maps for planners. Journal of the American Planning Association, Vol. 64, No. 1, PP. 22-38.

64. UNCHS [United Nations Centre for Human Settlements], 2001, Cities in a globalizing world. Global report on human settlements 2001. London: Earthscan.

65. UNDP [United Nations Development Programme], 2005, Human development report 2005: International cooperation at a crossroads: Aid, trade and security in an unequal world. Human development report. New York: United Nations Development Programme (UNDP). p. 372.

66. Young, Irish Marion, 1990, Justice and the politics of difference, Princeton University Press, Princeton.

67. Dufaux, Frederic, (2016), Birth announcement, justice spatial/spatial justice, www.jssj.org. (October 2016).

68. Saparauskas, J. Zavadskas, E. K. Turskis, Z. (2011). Selection of Facade's Alternatives of Commercial and Public Buildings Based on MultipleCriteria, International Journal of Strategic Property Management, 15(2), pp. 189–203.

69. Ebrahimnia, V. (2017). Policy-making in Tehran: exploring the dichotomy of integration-disintegration. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 22(1), 15-28.‏ (In Persian)

70. Ahdenjad, Mohsen; Zolfi, Ali and Norouzi, Mohammad Javad, 2013, Evaluation of population distribution and distribution of services in urban areas with the approach of sustainable development and social justice using VIKOR and TOPSIS models, Case study of Zanjan, Quarterly Journal of New Attitudes in Geography Human, p. 5, p. 2, p. 169-183. (In Persian)

71. Eftekhari, Rokanuddin and Tavakoli, Morteza, 2002, Populist Development, Tehran: Publisher of Bazargani Publishing Company. (In Persian)

72. Andrew, Vincent, 1992, Theories of Government, translated by Hossein Boshrouyeh, Tehran: Ney Publishing. (In Persian)

73. Pourahmad, A., & Ali Khaliji, M. (2014). The assessment factors in improving urban services by VIKOR (case study Bonab). Journal of Spatial Planning, 4(2), 1-16.‏ (In Persian)

74. Poorasghar Sangachin, Farzam; Salehi, Ismail and Masnavi, Mohammad Reza, 2010, Comparative-analytical comparison of methods for measuring sustainable development, Environmental Research, Vol. 1, No. 1, p. 67 82. (In Persian)

75. Pilevar, Ali Asghar, 2013, An Introduction to the Urban Economic Politics of Iran, Tehran: Daneshnegar. (In Persian)

76. Pilevar, Ali Asghar, 2016, Evaluation of Determining the Political Approach in Urban-Regional Inequality Case Study: North Khorasan, Journal of Spatial Planning, Vol. 6, No. 22, pp. 77-90. (In Persian)

77. Hafeznia, Mohammad Reza, Ahmadipour, Zahra and Ghaderi Hajat, Mostafa, 2010, Politics and Space, Mashhad: Papli. (In Persian)

78. Heidari Sarban, Lawyer, 2014, Assessment and Prioritization of Rural Areas in terms of Social Welfare Levels (Case Study: Pars Abad County), Journal of Spatial Planning, Vol. 4, No. 3, pp. 61-76. (In Persian)

79. Dadashpour, Hashem; Alizadeh, Bahram and Rostami, Faramarz, 2015, Explaining the conceptual framework of spatial justice in urban planning with a focus on the concept of justice in the school of Islam, Quarterly Journal of the Role of the World, Vol. 1-5, pp. 75-85. (In Persian)

80. Dadashpour, Hashem and Rostami, Faramarz, 2011, Study and analysis of the distribution of urban public services from the perspective of spatial justice, a case study: Yasuj City, Journal of Geography and Regional Development, Vol. 16, pp .; 171-198. (In Persian)

81. Daneshpour, Zohreh, 2006, Analysis of Spatial Inequality in Suburban Environments (An Attempt to Use the Strategic Planning and Management Approach in Tehran), Journal of Fine Arts, Vol. 28, pp. 5-14. (In Persian)

82. Dehghan, Hossein, 2007, Opportunities and Threats for Education in the Face of Spatial Inequality in Information and Communication Technology, Quarterly Journal of Education, Vol. 23, pp. 126-163. (In Persian)

83. Rabbani, Rasool; Police Station, Samad; Ghasemi, Vahid; Forough, Al-Sadat Orizi and Ismaili, Reza, 2008, A Study of the Relationship between Social Welfare and Social Capital in the Development Process, Case Study: Cities of Isfahan Province, Research Journal of Isfahan University, Vol. 29, No. 1. (In Persian)

84. Zahedi Asl, Mohammad, 2003, Fundamentals of Social Welfare, Allameh Tabatabai University Press. (In Persian)

85. Zbardast, Esfandiar, 2004, city size, Tehran: Ministry of Housing and Urban Development Publications, Urban Planning and Architecture Research Center. (In Persian)

86. Ziari, Keramatollah, 2004, Principles and Methods of Regional Planning, Ch 3, Yazd: Yazd University Press. (In Persian)

87. Saeidnia, Ahmad, 2003, Urban Land Use, Green Book of Municipalities, Vol. 2, Publications of the Organization of Municipalities and Rural Affairs. (In Persian)

88. Sharifzadegan, Mohammad Hossein, 2016, Critical Evaluation of Resources, Perceptions and Theories of Welfare Programs in Iran, Social Studies and Research in Iran, Volume 5, Issue 1, pp. 127-145. (In Persian)

89. Sharifi, Abdolnabi, 2006, Social Justice and the City: An Analysis of Regional Inequalities in the City of Ahvaz, PhD Thesis in Geography and Urban Planning, University of Tehran. (In Persian)

90. Shahiki Tash, Mohammad Nabi; Yaghfouri, Hossein and Darvishi, Baqer, 2015, Investigating the severity of spatial and regional welfare imbalances in the provinces of Iran (comparative welfare study based on the views of Harvey and Smith), Regional Planning Journal, Q5 , Sh 17, pp. 15-30. (In Persian)

91. Andalib, Alireza and Sabetgadam, Mohammad Ali, 2009, The Role of Sustainable Urban Development Revenues in Spatial-Physical Planning, City Identity Magazine, Vol. 3, No. 5, pp. 88-88. (In Persian)

92. Fitz Petrick, Tony, 2002, Welfare Theory, translated by Hormoz Homayounpour, Tehran: Gam No Publishing. (In Persian)

93. Capurasso, James and David, Levin, 2008, Theories of Political Economy, translated by Mahmoud Abdullahzadeh, Tehran: Third. (In Persian)

94. Moein, Mohammad, 1992, Farhang-e Farsi, Ch 8, Tehran: Amirkabir. (In Persian)

95. Mehdizadeh, Javad, 2007, Strategic Planning for Urban Development, Ministry of Housing and Urban Development, Tehran: Payam Sima Design and Publishing Company. (In Persian)

96. Mousavi, Miranjef, 2014, ranking the neighborhoods of Sardasht in terms of moving towards creativity with emphasis on the realization of a creative city using TOPSIS and ANP. Geography and urban and regional planning., Vol. 10 ,. Pp. 19-38. (In Persian)

97. Musa Khani, Gholamreza, 2013, Analysis of Social Welfare in Iran and Its Impact on Income Inequality, M.Sc. Thesis, Department of Economics, Shiraz University . (In Persian)

98. Hashemi, Manaf and Yahyapour, Mehdi, 2011, Principles and foundations of urban services management in the municipality, Tehran: Publications of the Organization of Municipalities and Villages. (In Persian)

99. Hiran Di, Yas and Amanayak, Baker, 1989, Rural Planning Journal, translated by Nasser Farid, Center for Rural Research and Studies. (In Persian)

  1. Waresi, Hamid Reza; Ghaed Rahmati, Safar and Bastanifar, Iman, 2007, Investigating the effects of urban services distribution on spatial imbalance of population, Case study: Isfahan city areas, Journal of Geography and Development, pp. 91-106. (In Persian)
  2. Lynch, Quinn, 2002, Theory of City Shape, Hossein Bahreini, Second Edition, Tehran, Institute of Publishing and Printing, University of Tehran. (In Persian)
  3. Amanpour, Saeed; Maleki, Saeed, 2016, Spatial analysis of the level of urban services in Ahvaz metropolitan areas with emphasis on social justice, Geographical Research on Urban Planning, No. 3, pp. 495-517. (In Persian)
  4. Meshkini, Abolfazl; Borhani, Kazem; Shabanzadeh Namini, Reza, 2013, Spatial Analysis of Urban Social Sustainability; Case study: 22 districts of Tehran, Geography, No. 39, pp. 177-202. (In Persian)
  5. Nazmafar, Hussein; Eshghi Chaharborj, Ali, Ghasemi, Mehdi, 2014, Analysis of the status of social justice in the urban spatial structure (Case study: Maragheh city), Geography and Environmental Studies, No. 11, pp. 91-112. (In Persian)
  6. Marsousi, Nafiseh; Pour Mohammadi, Mohammad Reza; Nasiri, Ismail; Mohammadzadeh, Yousef, 1392, Spatial analysis and measuring the level of sustainability of development in Tabriz metropolitan areas, Urban Ecology Research, Fourth Year, No. 2, pp. 45-66. (In Persian)
  7. Daneshnazafat, Alireza; Molaei Hashjin, Nasrallah; Motamedi Mehr, Akbar, 2016, Comparative comparison of the development of urban areas of Rasht using multi-criteria evaluation methods, Planning Studies of Human Settlements, Eleventh Year, No. 34, pp. 1-16. (In Persian)
  8. Alexandria, Mohammad; Mojgan, Khoshdalan, 2012, Spatial analysis of population dispersion and distribution of services in Bandar Anzali based on TOPSIS model, geography and environmental sustainability, Volume 2, Number 3, pp. 25-44. (In Persian)
  9. Mousavi, Miranjef, 2014, Ranking of Sardasht neighborhoods in terms of moving towards creativity with emphasis on the realization of a creative city using TOPSIS model and ANP, geography and urban-regional planning, Volume 4, Number 10, pp. 19-37 . (In Persian)

پژوهشهای جغرافیای انسانی
دوره 53، شماره 2
تیر 1400
صفحه 475-497

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 01 شهریور 1396
  • تاریخ بازنگری: 10 اسفند 1398
  • تاریخ پذیرش: 10 اسفند 1398

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار