بررسی الگوی توسعه فیزیکی شهر با رویکرد توسعه میان‌افزا مورد مطالعه: شهر میاندوآب

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

3 کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران

4 دکترای شهرسازی،پژوهشگر مطالعات شهری و منطقه ای

چکیده

"شهری شدن جوامع"(به مفهوم سکونت اکثریت جمعیت در شهرها)، جریانی جدید و محصول باز توزیع گسترده جمعیت به نفع سکونتگاه‌های شهری پس از انقلاب صنعتی بوده است. که موجب رشد پراکنده شهرها شده است. تحقیق حاضر باهدف امکان‌سنجی توسعه فیزیکی درونی شهر میاندوآب، با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام‌شده و از مدل‌های آنتروپی‌شان ون و هلدرن برای تحلیل شکل شهر استفاده‌شده است. همچنین از فرآیند تحلیل سلسله‌مراتبی برای مقایسه دو دویی معیارها استفاده‌شده و وزن نهایی این معیارها نیز با استفاده از نرم‌افزار Expert choice11 محاسبه‌شده است. نتایج مدل هلدرن نشان می‌دهد که، حدود 33 درصد از رشد فیزیکی شهر، مربوط به رشد جمعیت و 67 درصد توسعه فیزیکی شهر درنتیجه عوامل دیگری همچون (بورس‌بازی زمین و...) بوده و به عبارتی سهم متغیر جمعیت نسبت به عوامل دیگر کمتر بوده و این نتیجه خود دلیلی بر توسعه افقی و پراکنده شهر می‌باشد. مقدار آنتروپی (G) شهر میاندوآب برای سال 95 برابر با 933/0 می‌باشد. که نشان‌دهنده رشد پراکنده شهر و پدیده اسپرال است که در این سال‌ها در شهر میاندوآب اتفاق افتاده است. همچنین نزدیک بودن مجموع فراوانی آنتروپی (H) یعنی 672/1 به مقدار حداکثر LN(n) یعنی 792/1 بیانگر رشد پراکنده این شهر می‌باشد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که، حوزه‌های 4،10،19،20،21 با قرار گرفتن در اولویت اول توسعه و حوزه‌های 2،11،17 در اولویت دوم توسعه درونی، حوزه‌های 1،15 با اولویت سوم توسعه، حوزه 18 با پتانسیل توسعه درونی کم و مابقی حوزه‌ها که شمال حوزه‌های 7،8،12،13،16 می‌باشد، دارای پتانسیل توسعه درونی خیلی پایین قرارگرفته‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The study of physical development pattern with the approach of infill development case study: Miandoab city

نویسندگان [English]

  • Taher Parizadi 1
  • hujjat mirzazadeh 2
  • Roya Asghary 3
  • alireza karimi 4
1 Assistant Professor, Department of Human Geography, Faculty of Geographical Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran.
2 M.A. in Geography and Urban Planning, Kharazmi University, Tehran, Iran
3 M.A. in Geography and Urban Planning, Maragheh University, Maragheh, Iran
4 PhD in Urban Planning, Researcher in Urban and Regional Studies
چکیده [English]

Introduction,
The city and urbanization, although not a new phenomenon in human history, but "urbanization of communities" (in the sense of the majority of the population living in cities), a new trend and the product of the widespread redistribution of population in favor of urban settlements after the Industrial Revolution. Therefore, Physical expansion and increase in density and accumulation within cities will be Inevitable. Horizontal expansion of cities to the suburbs and the periphery, in addition to the financial costs of development for governments, from social aspects, it also causes the destruction of social justice. "Infill development or the increase" Politics," is one of the city's physical development and growth policies, that use of existing capacity within cities and revitalize declining areas of focus for future growth. In this way, we can develop the inner tissue of the city, Rehabilitation of abandoned and unused spaces, Revival of worn tissues and increase of dense balance, Achieved, to sustainable urban development Which is the most important challenge facing humanity in the 21st century. Infill development approach in direct contact with the idea of smart growth city and it is part of the guidelines. Infill development has many features that the sustainable development of the city that is very important. so, Infill development It is one of the fundamental solutions for the sustainable development of cities. It can be prefabricated, In small or high units and in a reconstructed form, Revitalization of (Historical) and etc.
Methodology
The present research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of nature and method. Research data collection is based on documentary-library and field methods. The study area is the city of Miandoab. Shannon and Holdern entropy models have been used to analyze the shape of the city. Also, the hierarchical analysis process was used to compare the binary criteria and the final weight of these criteria was calculated using Expert choice11 software.
Results and discussion
Analysis of internal development indicators in the city of Miandoab
The results of the Holdern model for the city of Miandoab show that, about 33% of the physical growth of the city was related to population growth and 67% was related to the horizontal and spiral growth of the city, which led to a decrease in gross population density and an increase in gross per capita urban land, resulting in horizontal urban sprawl.
Physical-spatial index
The entropy value (G) of Miandoab city has been calculated for the years 2006, which is equal to 0.933. The fact that the entropy value is close to 1 indicates the scattered growth of the city and the spiral phenomenon that has occurred in the city of Miandoab during these years. Also, the proximity of the total entropy frequency (H), 1.672, to the maximum value of LN (n), 1.792, indicates the scattered growth of this city. In the building density index, about 70% of residential license plates in Miandoab are one-floor, 25% are two-floor and 5% are 2-floor and more. Study areas No. 1, 2, 4, 9, 10, 14, 15, 18, 19, 21, which mainly include the areas around the city and the villages integrated into the city, have a low building density (up to 60%). Therefore, these areas have great potential for internal development in terms of building density index. The highest population density, which is over 100 people and more per hectare, is in the central areas of the city. Open and barren lands in Miandoab city include 13.9%, 4913,620 square meters of the area. These lands have different areas from 50 square meters to 3 hectares. Given that barren and abandoned lands are the main potential for internal development, the first priority for internal development is the same barren and abandoned lands. In the city of Miandoab, about 70% of residential license plates can be used in terms of the type of building materials used, 20% of residential license plates are repaired and 10% are destroyed. Most of the residential buildings in the suburbs that are within the city limits are destroyed and repaired. study conducted in the city of Miandoab indicate the dominance of buildings with load-bearing wall structures. These buildings make up 46% of the existing buildings in the city. Based on this, half of the buildings in Miandoab can be considered low-strength. Steel-framed buildings with a 32% share are in the second level. The lowest type of building skeleton is related to clay and mud buildings. Also, more than 75% of the buildings in Miandoab are less than 25 years old, which shows the greatest development of the city since the 60th decade. In the city of Miandoab, about 70% of the residential license plates of a one-floor city, 25% two floors and 5% of the plots are 2 floors up.
Conclusion
The results of the research indicate that, Number areas 4, 10, 19, 20, 21 with the first priority of development and areas 2, 11, 17 with the second priority of internal development, Areas 1,15 with the third priority of development, Area 18 with low internal development potential and the rest of the constituencies, which are north of the 7, 8, 12, 13, 16 constituencies, have very low internal development potential. It can be acknowledged that the neighborhoods with the highest development potential have a relatively high value in most of the criteria and the neighborhoods with low development potential have the lowest value. In general, due to the large area of barren lands within the legal boundaries of the city and the capacity to increase building density, especially in the eastern parts of the city, Existence of gross residential per capita, Existence of land uses and old buildings in Miandoab city has a high potential for endogenous development and there is no need to increase the city limits and construction around the city and it is better to develop endogenously to reduce the dispersion.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Infill development
  • Sustainable Development
  • Sprawl
  • Miandoab
  • AHP
  1. احدنژاد، محسن؛ احمدی، لیلا؛ شامی، اصغر و حیدری، تقی. (1392). بررسی رند توسعه درون‌شهری با تأکید تغییرات تراکم و کاربری اراضی، نمونه موردی (بافت فرسوده شمالی شهر زنجان). آمایش جغرافیایی فضا، 8(100)، 118-100.
  2. بنی هاشمی، ام هانی؛ سرور، رحیم و زیاری، یوسفعلی. (1392). توسعه میان افزا در بافت های فرسوده شهری (مورد مطالعه: محله خانی آباد تهران). جغرافیای سرزمین، 10(4)، 41- 54.
  3. پریزادی، طاهر؛ زنگانه، احمد و تلخابی، حمیدرضا. (1396). توسعه درون‌شهری- راهبردهایی برای ایجاد محلات زیست پذیر. تهران: انتشارات آثار معاصر.
  4. پریزادی، طاهر و بیگدلی، لیلا. (1397). برنامه‌ریزی راهبردی توسعه پایدار شهر جدید اندیشه. مجله شهر پایدار، 1 (1)، 57-75.
  5. خدادادی، سعید. (1398). بررسی الگوی بهینه توسعه فیزیکی شهر بناب با تأکید بر شاخص‌های توسعه درونی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه مراغه، مراغه.
  6. خوش‌سیما، مهسا؛ اصغری زمانی، اکبر و روستایی، شهریور. (1399). بررسی نقش توسعه میان افزا در اصلاح بافت‌های فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله حکم‌آباد تبریز). نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی، 24 (72)، 183-204.
  7. رحیمی، اکبر. (1397). توسعه میان افزای شهری، رویکردی نوین در حفظ زمین شهری در تبریز. نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی، 22(63)، 77-98.
  8. زیاری، کرامت اله؛ قدیری، محمود و دستا، فرزانه. (1393). سنجش و ارزیابی الگوی گسترش فیزیکی شهر یزد. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 46(2)، 272-252.
  9. زبردست، اسفندیار. (1380). کاربرد فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی در برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای. مجله هنرهای زیبا، 10، 10-21.
  10. سرور، هوشنگ؛ سرور، رحیم و توحیدی، مهدی. (1395). بررسی الگوی بهینه توسعه فیزیکی شهر بانه بر اساس شاخص‌های توسعه میان افزا. جغرافیا و مطالعات محیطی، 8(20)، 65-85.
  11. سنگی، الهام و رفیعیان، مجتبی. (1391). سنجش مطلوبیت سکونتی در توسعه میان افزای شهری با استفاده از مدل تصمیم‌گیری منطق فازی، نمونه موردی: منطقه 19 شهرداری تهران. آرمان‌شهر، 5 (11)، 349-361.
  12. ذی­کنی، مریم. (1395). باز زنده سازی بافت فرسوده مرکز شهر زاهدان با تأکید بر رویکرد توسعه میان افزا، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه علامه طباطبایی.
  13. صارمی، حمیدرضا. (1392). بررسی توسعه از درون شهر بروجرد. فصلنامه مدیریت شهری، 11(32)، 310- 299.
  14. طرح جامع میاندوآب. (1394). گزارش شناخت وضع موجود، جلد اول، بخش اول.
  15. علی‌اکبری، اسماعیل و اکبری، مجید. (1396). پهنه‌بندی توسعه میان افزا؛ کوششی در سناریوی توسعه کالبدی کلان‌شهر تهران. برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 2 (4)، 86-100.
  16. میرمقتدایی، مهتا؛ رفیعیان، مجتبی و سنگی، الهام. (1389). تأملی بر مفهوم توسعه میان افزا و ضرورت آن در محلات شهری. شهرداری‌ها، 10(98)، 44-51.
  17. مرکز آمار ایران. (1395). گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، ایران.
  18. محمدی، محمود؛ مالکی پور، احسان و صاحبقرانی، علیرضا. (1392). مدل‌سازی گسترش شهر در اراضی پیرامونی با استفاده از سلول‌های خودکار (CA) و فرآیند تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP) مطالعه موردی: منطقه 7 اصفهان. مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 5 (18)، 192-175.
  19. مهرافزون، محمد؛ زنگانه، احمد؛ شماعی، علی؛ پریزادی، طاهر و کرمی، تاج‌الدین. (1399). ظرفیت سنجی فضایی توسعه میان‌افزاری شهر بروجرد. آمایش محیط، 49، 156-179.
  20. مرادی، مهدی؛ پریزادی، طاهر و مرادی، مرتضی. (1396). الزامات توسعه شهر از درون، مورد مطالعاتی: شهر بروجرد. فصلنامه آرمان‌شهر، 11(23)، 318-307.
  21. موحد، علی و احمدی، مظهر. (1397). برنامه‌ریزی باز توسعه اراضی متروکه شهری با تأکید بر رویکرد توسعه میان افزا (مطالعه موردی: منطقه 19 تهران). نشریه برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 3(1)، 76-59.
  22. نسترن، مهین و قدسی، نرگس. (1394). شناسایی پهنه‌های مستعد توسعه میان افزا در نواحی ناکارآمد مراکز شهرها موردمطالعه: منطقه یک اصفهان. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 6 (20)، 68-51.
  23. ناظمی، نادیا. (1396). واکاوی توسعه میان افزا در راستای شهر پایدار نمونه موردی: حوزه میانی غربی مشهد، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه بین‌المللی امام رضا، مشهد.
  24. Ahadnjad, M., Ahmadi, L., Shami, A., & Heidari, T. (2013). The trend of urban development with an emphasis density and land use changes, case study (distressed areas north of Zanjan). geographical planning of space quarterly journal, 8(100), 1-18. [In Persian].
  25. Ali Akbari, E., & Akbari, M. (2017). Zoning of intermediate development; an attempt at the physical development scenario of Tehran metropolis. physical development planning, 2(4), 86-100. [In Persian].
  26. Cooper, M. (2012). Urban Infill and Brownfields Redevelopment Program. American Planning Association, Sustainable Cities Institute.
  27. Comprehensive Infill Guideline. (2015). Prepared by BS Partnership in Municipalities Across the Province of Ontario For Low-rise Residential Developments.
  28. Kramer, K. L. (2003). Information technology and administrative reform: Will the time after e-government be different? In Proceedings of the Heinrich ReinermannSchrift fest, Post Graduate School of Administration, Speyer, Germany.
  29. Khodadadi, S. (2019). Investigation of optimal pattern of physical development in Bonab city with emphasis on the indices of inner development, Master Thesis, Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Geographical Sciences, University of Maragheh. [In Persian].
  30. Mir Muqtadai, M., Rafieian, M., & Sangi, E. (2010). A Reflection on the Concept of Intermediate Development and Its Necessity in Urban Areas. Municipalities, 10(98), 44-51. [In Persian].
  31. Mohammadi, M., Malekipour, E., & Sahebqarani, A. (2013). Modeling Urban Development in Peripheral Lands Using Automated Cells (CA) and Analytic Hierarchy Process (AHP), Case Study: Isfahan Region 7. Urban and Regional Studies and Research, 5(18), 1972-175. [In Persian].
  32. Mehrafzun, M., Zanganeh, A., Shamaei, A., Prizadi, T., & Karami, T. (2019) Spatial Capacity Measurement of Intermediate Development of Boroujerd. Environmental Management, 49, 156-179. [In Persian].
  33. Moradi, M., Prizadi, T., & Moradi, M. (2017). the requirements of urban development from within, case study: Boroujerd. Armanshahr Quarterly, 11(23), 318-307. [In Persian].
  34. Municipal Research & Services Center of Washington. (1997). Infill Development Strategies for Shaping Livable Neighborhoods, Report No.38.
  35. McConnell, V., & Wiley, K. (2010). Infill Development: Perspectives and Evidence from Economics and Planning, Discussion Papers, Washington, DC 20036. rff.org.
  36. Nastaran, M., & Ghodsi, N. (2015). Identification of areas prone to intermediate development in dysfunctional areas of the studied cities: Region 1 of Isfahan. Urban Research and Planning, 6(20), 68-51. [In Persian].
  37. Nazemi, N., (2017). Analysis of mid-term development in the direction of sustainable city Case study: Midwestern area of Mashhad, Master Thesis, Department of Geography and Urban Planning, Imam Reza International University, Mashhad. [In Persian]
  38. Parizadi, T., Zanganeh, A., & Talkhabi, H. R. (2017). Urban Development - Strategies for Creating Living Habitats, Contemporary Works Publications. [In Persian].
  39. Parizadi, T., & Bigdeli, L. (2018). Strategic Planning for Sustainable Development of Andisheh New City. Journal of Sustainable City, 1(1), 57-75. [In Persian].
  40. Pearsall, H., Susan-Lucas, A., & Julia, L. (2014). The contested nature of vacant land in Philadelphia and approaches for resolving competing objectives for redevelopment. Cities, 40, 163–174.
  41. Sarvar, H., Sarvar, R., & Tohidi, M. (2016). Bane optimal pattern of physical development on infill development indicators. Geography and Environmental Studies, 8(20), 65-85.
  42. Sangi, E., & Rafieian, M. (2012). Assessing residential utility in urban mid-term development using fuzzy logic decision model, Case study: District 19 of Tehran Municipality. Armanshahr, 5(11), 349-361.
  43. Sheikhi, M. (2016). Reconstruction of worn-out texture of Zahedan city center with emphasis on the approach of development, Master Thesis, Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Geographical Sciences, Allameh Tabatabaei University.
  44. Stephen, M.W. (2001). Smart infill creating more livable communities in the bay area, greenbelt alliance.
  45. Statistics Center of Iran. (2016). Excerpts from the General Census of Population and Housing, Iran.
  46. Saremi, H. R. (2013). Investigation of development from inside Boroujerd city. Urban Management Journal, 11(32), 310- 299.
  47. Ziari, K., Ghadiri, M., & Dasta, F. (2014). Assessment and evaluation of the physical expansion pattern of Yazd city. Human Geography Research, 46(2), 272-252.
  48. Zbardast, E. (2001) Application of hierarchical analysis process in urban and regional planning. Journal of Fine Arts, 10, 10-21.